________________
-
-
-
બડ ઠે
હાલ ૧૧૦ મી ( બીભીક્ષણ વાત વિચારો એહ એ દેશી ) સોનાની છોડી ભલી રે, કાગલ રંગ રંગેલ; મંત્રીસર લખજે ભલે રે, રખે કરે કાંઈ ઢીલ રે;
માનવ માને ભૂપતિ આણુ, ૧ સ્વામી ભકિતએ સુખ પામશે રે,
લહ કોડ કલ્યાણ રે. માનવટ એ આંક. મંત્રીસરે કાગલ લગે રે, બહુ ઘડ ભંજ ઉપમાન; અક્ષર લખીયા પરવડા રે, વાંચત હુઈ આસાન રે. માનવ૨ દૂત તેડાવી જવી રે, કાગદ દીધે હાથ; પ્રથમ તું જા દ્વારકાં રે, જિહાં રાજા હરીનાથ રે, માનવ૦ ૩ મગ ઝાટકી પગે લાગજે રે, શ્રીપતિને કેજે જુહાર કાગલ દેઈ વિનવે રે, હરખીત હોય મોરાર રે. માનવ. ૪ સમુદ્રવિજય નૃપ સારીખા રે, નામીજે દશે દશાર; અતુલી બલી બલભદ્રજી રે, કહેજે તાસ જુહાર રે. માનવ. ૫
જ પધારી હિત ધરી રે, મ કરે ઢીલ લગાર; દ્રુપદ સુતા છે દ્રૌપદી રે, વિવાહને અધિકાર રે, માનવ૦ ૬ ઈમ કહી દૂત ચાલીયો રે, હય ગય રથ નરવૃંદ અનુક્રમે આય દ્વારિકા રે, જિહાં છે ભૂપ સુકુંદ રે. માનવ૦ ૭ આગ વિચે ડેરે દીયે રે, ભજન કરી બહુ ભાત; વાઘે સખર બનાઇયે રે, સુંદર તનુ શોભાત રે. માનવ૦ ૮ લાયક પાયક પરિવર્યા રે, આડંબર કરી દૂત રાજસભા તે આવીયે રે, બેઠા નર રજપુત રે. માનવ ૯ પગે લાગી કાગદ દીયા રે, મુખ વચન શુભ વાણ; કુશલ એમ પૂછી વલી રે, રાજેસર કલ્યાણ રે. માનવ ૧૦
૪૪
