________________
( ૧૯ ) પાણી પાવાની ઈચ્છાવાળો થયો. તે વિચારવા લાગ્યો કે “અગાઉ કઈ પણ વખતે બીજા પ્રાણીઓ તૃષાતુર છતાં મેં પાણી પીધું નથી અને અન્ય ક્ષુધાતુર છતાં મેં ખાધું નથી, તે અત્યારે આ ગાયો તૃષાતુર છતાં હું પાણી કેમ પીઉં?” એમ વિચારીને તેણે પેલા દેવને કહ્યું કે–અન્ય જતુઓમાં દયાવાળા એવા મારે ગાયોનો સમૂહ તૃષિત સતે પાણી પીવું ઘટિત નથી માટે અહીં પાણીથી ભરપૂર એવું સરોવર બનાવી દો.” પાલકુમારની એવી ઈચ્છાથી દેવે તરત જ ત્યાં જળવૃષ્ટિ કરી એટલે તે સ્થાનકે પાણીથી ભરપૂર સરોવર બની ગયું. તેમાંથી પાણી પીને ગાયે સ્વસ્થ થઈ તેમજ પાલકુમાર પણ આનંદ પામ્યો.
ચતુર્થ આપત્તિ સંપૂર્ણ પછી પાલકુમાર ત્યાંથી તામ્રલિમીપુરીના ઉદ્યાનમાં ગયે. ત્યાં દાનશાળામાં દાન દેતી સૌભાગ્યમંજરીને તેણે દીઠી. તે વખતે દંપતીના પરસ્પરના સંગમથી એવો અપૂર્વ આનંદ વિસ્તાર પાપે કે તે વહેંચીને જુદા જુદા હૃદયમાં સ્થાપે સતી પણ તેમાં સમાણો નહીં. એવામાં ત્યાં સૌભાગ્યમંજરીને જોવા માટે ધનદ શેઠ આબે પણ ત્યાં પાલકુમારને જોવાથી તે ભય પામીને તરત જ પાછો વળી ગયે. પછી તે દુષ્ટબુદ્ધિએ રાજ્યના ગ્રામરક્ષક પુરુષો (પોલિસ) ને જઈને કહ્યું કે—મારી દાનશાળામાં કઈ ચેરે પ્રવેશ કર્યો છે માટે તમે તેને નિગ્રહ કરો.” એટલે આરક્ષકોએ દાનશાળા ફરતા ફરી વળીને પાલકુમારને ઘેરી લીધે અને બહાર નીકળવા કહ્યું એટલે એક નાની તલવાર લઈને પાલકુમાર બહાર નીકળે અને દાનશાળાની ભીંત પાસે ઊભા રહી સાહસિકશિરોમણિ પાલકુમારે પોતાની તલવાર તરફ ફેરવીને આરક્ષકોના શસ્ત્રોનું નિવારણ કર્યું. જ્યારે આરક્ષકે કઈ
