________________
( ૧૩ ) અન્યદા પેલે માળી રાજાને ભેટ કરવા માટે અનેક પ્રકારનાં પુષ્પ લાવીને ઘેર મૂકી બહાર ગયા એટલે પાલકુમારે પોતાની ચતુરાઈ બતાવવા માટે તે પુપમાંથી એવી સુંદર માળા બનાવી કે જેમાં પોતાના પિતા, માતા વિગેરેના નામે પણ વાંચી શકાય. માળી આવી અપૂર્વ માળા જેઈને બહુ રાજી થયા અને તેણે તે માળા લઈ રાજાને અર્પણ કરી. રાજાએ તે માળામાં પોતાના માતા-પિતાના નામે જોઈને વિસ્મય પામી માળીને પૂછયું કે“હે ભદ્ર! આ માળા કેણે ગુંથી છે?” માળી બોલ્યા કે-મારે ત્યાં એક અતિથિ આવેલ છે તેણે ગુંથી છે.” રાજાએ પ્રસન્ન થઈને તે માળીને ઘણું દ્રવ્ય આપ્યું. માળી ઘરે જઈને વિચારવા લાગ્યું કે-“મેં આપેલી માળા જેઈને ઘણા વખત સુધી વિચાર કરી નિસાસો મૂકીને રાજાએ મને પૂછ્યું કે –“ આ માળા કેણે ગુંથી છે?” તેથી આ માણસ રાજાને શત્રુ હોવો જોઈએ માટે એને મારે કાઢી મૂકો. ઉત્તમ જને કહે છે કે-જેને કુળવંશાદિ જાણતા ન હોઈએ તેને ઘરમાં સ્થાન આપવું નહીં.” આ પ્રમાણે વિચારીને તેણે પાલકુમારનું અપમાન કર્યું, તેથી તરત જ તે તેના ઘરેથી નીકળી ગયે.
અહીં રાજાએ પિતાની દાસીને માળી પાસે મેકલી. તેણે માળીને પૂછયું કે પેલે માળા ગુંથનાર પુરુષ કયાં છે?” માળી છે કે તે કયાં ગયા તે હું જાણતો નથી. હે ભદ્ર! પરદેશી માણસો એક સ્થાને રહેતા નથી.' દાસીએ જઈને રાજાને કહ્યું કે –તે માણસ તો માળીને ત્યાંથી કાંઈક ગમે છે, કયાં ગયે તે માળીને ખબર નથી.” રાજાએ તેને આખા નગરમાં શધાવ્યું પણ તેને પત્તો લાગ્યું નહીં એટલે ભાઈ ઉપરની ભક્તિથી વિયેગા એવા રાજાએ અભિગ્રહ લીધે કે– જ્યાં
