________________
બાગબગીચા વાડીઓ અને ચોરને રહેવાના ખીણ ખંડિએર વગેરે સ્થળે શોધ કરી; પણું કયાંય પણ તે હારની શુદ્ધિ ન મળી, જંગલ અટવી તરફ શોધ કરતાં પ્રતિમા (કાઉસ્સગ્ગ) ધારી, નિષ્પાપ આ મુનિરાજના કંઠમાં હાર તે પિલીએ જે, અહા ! કર્મની વિટંબના વિચિત્ર છે! કંઠમાં હાર જોઈ આજ ચેર છે! એમ માની તે નિર્દોષ મુનિને બાંધીને રાજા અને હુઈ ગયા. .
- રાજા પણું (આ મુનિ છે તે તેનું આવું ચેષ્ટિત ન સંભવે વિગેરે કાંઈપણ વિચાર્યા વિના) ધાતુર થઈ અનેક તિરસ્કારનાં વચનેથી તર્જન કરવા લાગે. (અનેક યુક્તિથી ચેરી કારણ પુછયું. પણ જેને કરેલ કર્મ ભેગવવાની દ્રઢતા છે, અને કઈ રીતે પણ કર્મ મુક્ત થG ! એજ અહોનિશ પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે, તેને આવા ઉપસર્ગો આવતાં કર્મ ક્ષયાર્થ-ઍનજ શ્રેય-હાય છે અને શુભ ધ્યાનથી અધ્યવસાયની છેએ ચઢવાનું હોય છે, તેથી) આ મુનિ શુભ ધ્યાનમાંજ ચિત્તને જોડીને માન રહ્યા.
કાંઈ ઉત્તર ન મળવાથી રેષારૂણ થયેલ રાજાએ મુનિને (તે મુદ્દો કંઠમાં હેવાથી) કંઠ પાશ (ગળે ફાંસ) દેવાની . શિક્ષા ફરમાવી, રાજપુરૂષએ તુર્ત કઠપાશા દીધો, પણ દેવ સાનિધ્યથી તે પાશ તુર્તજ કાચા તાતણ માફક ત્રુટી ગયે, રાજાએ ફરીથી એજ હુકમ કર્યો, પરંતુ બીજીવાર પણ પાશ મુંટી ગયે, આથી અતિ છંછેડાયેલ રાજાએ ફરીથી પાશ આપવા કહેવાથી નેકરેએ ત્રીજીવાર પાશ દીધે, પણ મુનિવરના
