________________
ત્રણે શલ્ય કાઢી નાખ્યા. જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્રની કદિ પણ વિરાધના કરી નહીં. મન, વચન તથા કાયાને કબજામાં રાખ્યાં. ક્રોધ, માન, માયા અને લોભરૂપી ચારે કષાયો પર અંકુશ રાખ્યો. આહાર, ભય, પરિગ્રહ અને મૈથુન એ ચારે સંજ્ઞાઓ કાઢી નાખી. રાજ્ય, દેશ, સ્ત્રી અને ભોજન વિષયક ચારે વિકથાઓ વિસારી દીધી. આર્ત્ત કે રૌદ્ર ધ્યાન પડતું મૂકી ફકત શુકલ અને ધર્મધ્યાન પર જ ધ્યાન રાખ્યું.
કાય, અધિકરણ, દ્વેષ, પરિતાપ અને વધથી થતી પાંચે ક્રિયાઓપાપાનુષ્ઠાનોને વિસર્જન કર્યા. ચક્ષુ, ઘ્રાણ, જીવ્યા, સ્પર્શ અને કર્ણ એ પાંચ ઈન્દ્રિયોના ગુણોનો ઉપયોગ પડતો મૂક્યો. હિંસા, અસત્ય, ચોરી, મૈથુન અને પરિગ્રહને દેશવટો દીધો. ઈર્યા, ભાષા, એષણા, આદાન અને ઉત્સર્ગ આદિ સમિતિઓની સાથેનો સંબંધ દૃઢ કર્યો. પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ, વનસ્પતિ અને ત્રસ જીવોની રૂડી રક્ષા કરી. પોતાની વિચારસૃષ્ટિ પર કૃષ્ણ, નીલ કે કાપોત લેશ્યાનો પ્રકાશ ન પડવા દેતાં તેજ, પદ્મ અને શુક્લ લેશ્યાનો પ્રકાશ આણ્યો. આલોક, પરલોક, આદાન-ચોરી; આજીવિકા, મરણ, અપયશ અને અકસ્માત્ આ સાતે ભયોની દરકાર પડતી મૂકી. જાતિમદ, કુળમદ, બળમદ, રૂપમદ, તપમદ, ઐશ્વર્યમદ, જ્ઞાનમદ અને લાભમદ એ આઠે ત્યજી દીધા. સ્ત્રી, પશુ અને નપુંસકથી સંસક્ત વસતિ, સ્ત્રીજાતિની કથા, સ્ત્રીઓનાં અંગોપાંગનું નિરીક્ષણ, સ્ત્રી જે આસન ઉપર બેઠેલી તેના ઉપર બેઘડીની અંદર બેસવું, ભીંતને આંતરે રહેલા દંપતીનો હાસ્યવિનોદનું શ્રવણ, પૂર્વ ભોગવેલા વિષયસુખનું સ્મરણ, નિત્ય સ્નિગ્ધ આહાર અને પ્રમાણથી અધિક આહાર-આટલાં વાનાં પરિહર્યા.
વળી નવ પ્રકારે બ્રહ્મચર્ય પાળતા આ અભયકુમાર મુનિશ્રીએ શરીરને પણ શોભાવવાની વાત વિસારી મૂકી. સરલતા, મૃદુતા, ક્ષમા, નિર્લોભતા, સત્યભાષણ, સંયમ, તપ, પરિગ્રહ, ત્યાગ, બ્રહ્મચર્ય અને શૌચ એ દશ પ્રકારનો ધર્મ ઓળખી એ પ્રમાણે વર્તન રાખ્યું. વળી દર્શન, વ્રત, સામાયિક, પૌષધ, કાયોત્સર્ગ, બ્રહ્મચર્ય, સચિત્ત વસ્તુનો ત્યાગ, આરંભનો ત્યાગ, આદેશ નિર્દેશનો ત્યાગ, ઈચ્છાનો ત્યાગ અને
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
૧૧૮
