________________
(૬૦), તાના શ્રાદ્ધ માટે તેજ બકરે વેચાતે લીધે, તે બકરા પિતાનું ઘર જોઇ જાતિ સ્મરણ થવાથી પિકાર કરવા લાગ્યા પણ પુત્રે મારી નાંખે. ફરીથી તે સપ થશે. તે સર્ષ, આગળના વેરને લીધે પોતાના પુત્રને તથા પુત્રની વહુને કરડ્યો. તે બને સ્ત્રી પુરૂષ મૃત્યુ પામી જંગલમાં મૃગ તથા મૃગલી થયાં. સર્પ મૃત્યુ પામી તેજ જંગલમાં સિંહ થ. સિંહે મૃગ તથા મૃગલીને મારી નાંખ્યાં. ફરીથી તે બે તેજ જંગલમા હાથી તથા હાથણ થયાં. તે બંનેને તેજ સિંહે મારી નાખ્યાં. તેજ વનમાં સિદ્ધની જાતિમાં સ્ત્રી પુરૂષ થયાં. તે ભિલ્લ તથા સિંહ પૂર્વના વેરને લીધે એક બીજાને મારવામાં તત્પર થઈ ફર્યા કરે છે.
એક દિવસે વાણીયાના ભાવમાં શ્રીપતિએ અરણ્યમાં જે મુનિને જોયા હતા અને જેની નિંદા કરી હતી તેજ મુનિ ફરતાં ફરતાં તે વનમાં આવ્યા. સિંહ તે મુનિને જેઈ મનમાં આનંદિત થઈ નમ્રતા પૂર્વક મુનિની પાસે ગયે. ત્યારે મુનિ બેલ્યા કે હે શ્રીપતે ! તને સાંભરે છે કે નહિ. जाओसि सत्यवाहो छागो सप्पो तओअ सिंहोय ॥ मिछछत्त मोहमूढो इणिंह पिहु कुण सुजिण धम्मं ॥
ભાવાર્થ – મિથ્યાત્વના મેહથી મૂઢ થએલે તું પ્રથમ વાણીઓ હો, પછી બકરે થયે, સર્ષ થયે, અને
