________________
६५५
पञ्चमः प्रस्तावः
जेण विमुंचामो तस्स संकहं को मए सह विरोहो?| रुट्ठोवि तोसणिज्जो जो किर को तेण सह माणो? ||६|| जुम्मं ।
तुह चित्तवित्तिमवियाणिऊण णूणं मुहा कओ रोसो।
तस्सोवरि अम्हेहिं का वा मूढाण होइ मई? ।।७।। इय ईसाभरसम्मिस्सकोवदरफुरियअहरमुल्लविउं ।
दूइज्जंतगमुणिणो कुलवइपासाउ निक्खंता ।।८।। ते य तहा गच्छमाणे दट्ठण कुलवई सव्वायरेण वाहराविऊण भणिउमाढत्तो, जहा'भो महाणुभावा! किमेवं परिकप्पह?, को मज्झ दोसो?, मए वयंससिद्धत्थरायपुत्तोत्ति कलिऊण एयस्स मुणिणो गउरवं कयं, किं मए एयं वियाणियं जं एसो एवं नियगेहमुवेहिस्सइ?
येन विमुञ्चामः तस्य सङकथां कः तेन सह विरोधः?। रुष्टोऽपि तोषणीयः यः किल कः तेन सह मानः? ||६ || युग्मम्।
तव चित्तवृत्तिमविज्ञाय नूनं मुधा कृतः रोषः |
तस्योपरि अस्माभिः का वा मूढानां भवति मतिः? ।।७।। इति ईर्ष्याभरसम्मिश्रकोपेषत्स्फुरिताधरम् उल्लप्य ।
दूइज्जन्तकमुनयः कुलपतिपाद्मद् निष्क्रान्ताः ।।८।। तान् च तथा गच्छतः दृष्ट्वा कुलपतिः सर्वाऽऽदरेण व्याहृत्य भणितुमारब्धवान् यथा 'भोः महानुभावाः, किमेवं परिकल्पयथ?, कः मम दोष?, मया वयस्यसिद्धार्थराजपुत्रः इति कलयित्वा अस्य मुनेः गौरवं कृतम्, किं मया एतद् विज्ञातं यद् एषः एवं निजगृहम् उपेक्षिष्यते?, एवं स्थितेऽपि तथा करिष्यामि यथा
- તમારી ચિત્તવૃત્તિ જાણ્યા વિના અમે તેના પર ખરેખર! વૃથા રોષ કર્યો અથવા તો મૂઢ જનોની મતિ કેવી होय? (७)
એ પ્રમાણે અત્યંત ઇર્ષ્યાથી યુક્ત કોપથી જરા કંપ પામતા અધરવડે બોલી દુઇજ્જત તાપસો કુલપતિ પાસેથી यासता यया, (८)
તેમને જતા જોઇ ભારે આદરપૂર્વક બોલાવીને કુલપતિએ કહ્યું કે-“હે મહાનુભાવો! તમે આવી કલ્પના કેમ કરો છો? એમાં મારો દોષ શો છે? મેં તો મિત્ર સિદ્ધાર્થ રાજાનો પુત્ર સમજીને એ મુનિનો સત્કાર કર્યો. શું એમ હું જાણતો હતો કે એ પોતાના મઠની આમ ઉપેક્ષા કરશે? તેમ છતાં હું એવો પ્રયત્ન કરીશ કે જેથી તમારો આશ્રમ