________________
चतुर्थः प्रस्तावः
५४७ पाणयाइणो देविंदा नियनियपरिवारपरियरिया महाविभवेणं सोहम्माहिवइं मोत्तूण तीसंपि कमेण जिणं अभिसिंचंति। तयणंतरं च ईसाणिंदो भयवंतं उच्छंगे धरितो सिंहासणे निसीयइ। सोहम्माहिवईवि चउद्दिसिं तित्थयरस्स चत्तारि धवलवसहे संखदलुज्जले रमणिज्जसरीरे विउव्वइ। तेसिं च अट्ठसिंगग्गेहिंतो अट्ठखीरोयसलिलधाराओ उड्ढे गयणंगणगामिणीओ पुणो अहोनिवडणेण एगीभूयाओ काऊण जिणुत्तमंगे संठवेइ । अन्नेहि य बहुएहिं खीरोयकलससहस्सेहिं अभिसिंचइ। एवं कमेण निव्वत्तिए मज्जणमहूसवे परमपमोय भरपुलइयंगो सोहम्मसुरनाहो सुकुमालगंधकासाईए जिणदेहं लूहिऊण गोसीसचंदणुम्मीसघुसिणेणं अंगमालिंपइ, सियसुरभिकुसुमेहिं पूयावित्थरं विरएइ, सव्वालंकारविभूसियं च करेइ, पुरओ य ससिकलाधवलेहिं अक्खेहिं दप्पण-भद्दासणवद्धमाण-कलस-मच्छ-सिरिवच्छ-सत्थिय-नंदावत्तलक्खणे अट्ठमंगलके समालिहइ । बउल
निजनिजपरिवारपरिवृत्ताः महाविभवेन सौधर्माधिपतिं मुक्त्वा त्रिंशद् अपि जिनम् अभिसिञ्चन्ति । तदनन्तरञ्च ईशानेन्द्रः भगवन्तम् उत्सङ्गे धारयन् सिंहासने निषीदति । सौधर्माधिपतिः अपि चतुर्दिक्षु तीर्थकरस्य चतुरः धवलवृषभान् शङ्खदलोज्वलान् रमणीयशरीरान् विकुर्वति । तेषां च अग्रशृङ्गेभ्यः अष्टक्षीरोदसलिलधाराः उर्ध्वं गगनाङ्गणगामिन्यः पुनः अधोनिपतनेन एकीभूताः कृत्वा जिनोत्तमाङ्गे संस्थापयति । अन्यैः च बहुभिः क्षीरोदकलशसहस्रैः अभिसिञ्चति । एवं क्रमेण निवर्त्तिते मज्जनमहोत्सवे परमप्रमोदभरपुलकिताङ्गः सौधर्मसुरनाथः सुकुमालगन्धकाषायिकैः जिनदेहं मार्जयित्वा गोशीर्षचन्दनोन्मिश्रघुसृणेन अङ्गम् आलिम्पति, श्वेतसुरभिकुसुमैः पूजाविस्तारं विरचयति, सर्वाऽलङ्कारविभूषितं च करोति, पुरतः च शशिकलाधवलैः अक्षतैः दर्पण-भद्रासन-वर्धमान-कलश-मत्स्य-श्रीवत्स-स्वस्तिक-नन्दावर्तलक्षणानि अष्टमङ्गलानि
પ્રાણત દેવલોકાદિકના દેવેંદ્ર. પોતપોતાના પરિવાર સહિત, મહાવિભૂતિપૂર્વક, સૌધર્માધિપતિને મૂકી ત્રીશે ઇંદ્રો અનુક્રમે ભગવંતનો અભિષેક કરવા લાગ્યા. ત્યારબાદ ઇશાનેંદ્ર ભગવંતને પોતાના ઉલ્લંગમાં ધારણ કરી તે સિંહાસન પર બેઠો અને સૌધર્માધિપતિ જિનની ચોતરફ શંખદળ સમાન ઉજવળ અને રમણીય શરીરવાળા ચાર ધવલ વૃષભના રૂપ વિકર્વી તેમના અગ્ર શૃંગોમાંથી આઠ ક્ષીરોદકની ધારાઓ આકાશમાં ઉછળી, નીચે પડતાં એકરૂપ થઇ ભગવંતના ઉત્તમાંગે-મસ્તકે મૂકવા લાગ્યો; તેમજ બીજા ઘણા ક્ષીરોદકથી ભરેલા હજારો કળશોવડે તે અભિષેક કરવા લાગ્યો. એ પ્રમાણે અભિષેક મહોત્સવ પૂરો થતાં પરમ પ્રમોદથી રોમાંચિત થતાં સૌધર્મસુરપતિએ કોમળ સુગંધી લાલ વસ્ત્રથી પ્રભુના દેહને લુંછી, ગોશીષચંદનમિશ્ર કેસરવડે અંગે વિલેપન કર્યું; તથા સુગંધી શ્વેત પુષ્પો વડે પૂજા કરી અને સર્વ અલંકારથી વિભુને વિભૂષિત કર્યા. વળી જિનેશ્વરની આગળ ચંદ્રકળા સમાન ઉજ્વળ અક્ષતોવડે તેણે દર્પણ, ભદ્રાસન, વર્ધમાન, કળશ, મત્સ્ય, શ્રીવત્સ, સ્વસ્તિક અને નંદાવર્ત એ અષ્ટમંગળ