________________
द्वितीयः प्रस्तावः
८५ देवेहिं कयं विसालसालत्तयविहारं छत्ताइच्छत्तरमणिज्जं, आजाणुमेत्तभूमिनिहित्तरुंटतभमरं पंचप्पयारपुप्फपुंजोवयारं, गयणंगणोयरंततियसविमाणमालासहस्साभिरामं, मंदमंदमुद्धयवेजयंतीसयसोहियं, पवरमणिमयमहप्पमाणासोगतरुविराइयं पंचवन्नरयणविणिम्मियसिंघासणं समवसरणं। तत्थ य निसन्नो तइलोक्कपियामहो भयवं पढमजिणो। निविट्ठा कमेण गणहरपमुहा साहुवग्गा। आसीणा अणेगसुरकोडिपरिवुडा बत्तीसंपि सुरिंदा। विण्णायजिणागमवुत्तंतो समागओ सव्वविभूईए भरहो। परमभत्तीए पणमिय भयवं आसीणो उचियभूमिभाए। ___ अह सो तहाविहं भवणच्छरियं नीसेसतिहुयणसिरिविरइयंपिव, सव्वब्भुदयगेहं पिव समवसरणसोहं भगवओ परमिस्सरियं च पासिऊण हरिसुप्फुल्ललोयणो पुच्छिउमेवं पवत्तो'ताय! जारिसा तुम्हे भवणगुरुणो एवंविहपूयापयरिसपत्ता किमेत्थ भरहे अण्णेऽवि एरिसा विशालसालत्रयविहारं छत्राऽतिछत्ररमणीयम्, आजानुमात्रभूमिनिहितरवमानभ्रमरं पञ्चप्रकारपुष्पपुञ्जोपचारम्, गगनाऽङ्गणाऽवतरत्त्रिदशविमानमालासहस्राऽभिरामम्, मन्द-मन्दं उद्ध्वजवैजयन्तीशतशोभितम्, प्रवरमणिमयमहाप्रमाणाऽशोकतरुविराजितं पञ्चवर्णरत्नविनिर्मितसिंहासनं समवसरणम् । तत्र च निषण्णः त्रिलोकपितामहः भगवान् प्रथमजिनः। निविष्टाः क्रमेण गणधरप्रमुखाः साधुवर्गाः। आसीनाः अनेकसुरकोटिपरिवृत्ताः द्वात्रिंशद् अपि सुरेन्द्राः। विज्ञातजिनाऽऽगमवृत्तान्तः समाऽऽगतः सर्वविभूत्या भरतः, परमभक्त्या प्रणम्य भगवन्तम् आसीनः उचितभूमिभागे।
अथ सः तथाविधां भुवनाऽश्चर्यां निःशेषत्रिभुवनश्रीविरचिताम् इव सर्वाऽभ्युदयगृहाम् इव समवसरणशोभां भगवतः परमैश्वर्यं च दृष्ट्वा हर्षोत्फुल्ललोचनः प्रष्टुम् एवं प्रवृत्तवान् - 'तात! यादृशः त्वं भुवनगुरुः દેવતાઓએ વિશાળ ત્રણ કિલ્લા યુક્ત, ત્રણ છત્રાદિથી રમણીય, ઢીંચણ પર્યત પાથરેલા અને ગુંજારવ કરતા ભ્રમરયુક્ત એવા પાંચ પ્રકારના પુષ્પોવડે પૂજા કરાયેલુ, આકાશથી ઉતરતા દેવતાઓના હજારો વિમાનોથી શોભતું, મંદ મંદ ફરકતી સેંકડો ધજાઓથી શોભાયમાન, પ્રવર મણિમય અને વિસ્તૃત મોટા અશોકવૃક્ષથી વિરાજિત અને પાંચ વર્ણના રત્નોથી બનાવેલ સિંહાસનયુક્ત એવું સમવસરણ બનાવ્યું. ત્યાં ત્રણ લોકના એક પિતામહ એવા પ્રથમ જિનેશ્વર બિરાજમાન થયા, અનુક્રમે ગણધર પ્રમુખ સાધુઓ બેઠા અને અનેક કોટિ દેવોથી પરિવરેલા બત્રીસ ઇંદ્રો બેઠા. તે વખતે ભગવંતનું આગમન જાણવામાં આવતાં ભરત રાજા સર્વ વિભૂતિ સહિત ત્યાં આવ્યા અને પરમ ભક્તિથી ભગવંતને વંદના કરી તે ઉચિત સ્થાને બેઠા.
પછી ભુવનમાં આશ્ચર્યકારી, જાણે સમસ્ત ત્રિભુવનની લક્ષ્મીથી રચેલ હોય, જાણે સર્વ અભ્યદયના સ્થાનરૂપ હોય એવી શોભાયુક્ત પ્રભુનું સમવસરણ તથા પરમ ઐશ્વર્ય જોઇ હર્ષથી જેના લોચન વિકસિત થયાં છે એવો ભરત ભૂપાલ ભગવંતને આ પ્રમાણે પૂછવા લાગ્યો- “હે તાત! જેમ તમે ભુવનના ગુરુ થઇ આવી પૂજ્યતાના