________________
ઉપમિતિભવપ્રપંચા કથા ભાગ-૧ | પંચમ પ્રસ્તાવ
१८3
Cोs:
यथा च हृदये तुष्टः स भौतो भिक्षया तया ।
वराको नैव जानीते, हृतं रत्नभृतं गृहम् ।।३२१।। Gोडार्थ :
અને તે ભોત તે ભિક્ષાથી જે પ્રમાણે હદયમાં તોષ પામેલો રાંકડો હરણ કરાયેલા રત્નથી ભરાયેલા ગૃહને જાણતો નથી જ. ll૩૨૧ી. टोs :
अभिभूतं कुटुम्बं च, सुन्दरं गाढवत्सलम् ।
न लक्षयति चात्मानं, दुःखसागरमध्यगम् ।।३२२।। दोडार्थ :
અને ગાઢ વત્સલવાળા અભિભૂત થયેલા સુંદર પોતાના કુટુંબને અને દુઃખસાગરની મધ્યમાં રહેલા આત્માને જાણતો નથી. II3II श्लोक :
केवलं मोहदोषेण, संतुष्टः सुखनिर्भरः ।
वल्गमानो जने गाढं, करोत्यात्मविडम्बनम् ।।३२३।। श्लोजार्थ :
કેવલ મોહના દોષથી સંતુષ્ટ, સુખનિર્ભર લોકમાં ગાઢ કૂદતો આત્મવિડંબનાને કરે છે. ll૩૨૩ दोs:
तथाऽयमपि राजेन्द्र! जीवलोकः कथञ्चन । संसारे यद्यवाप्नोति, तुच्छं वैषयिकं सुखम् ।।३२४ ।। तथाइन्द्रत्वं विबुधत्वं वा, राज्यं रत्नधनादिकम् । पुत्रं कलत्रमन्यद्वा, लभते यदि किञ्चन ।।३२५ ।। ततोऽलीकाभिमानेन, किलाहं सुखनिर्भरः ।
मीलनिःस्पन्दमन्दाक्षो, न चेतयति किञ्चन ।।३२६।। दोबार्थ :તે પ્રમાણે હે રાજેન્દ્ર ! આ પણ જીવલોક કોઈક રીતે સંસારમાં જો તુચ્છ વૈષયિક સુખ પ્રાપ્ત
