Page Text
________________
3४५
ઉપમિતિભવપ્રપંચા કથા ભાગ-૩ | તૃતીય પ્રસ્તાવ
कुमारादर्शनविह्वलीभूतदेवीनृपावस्थावर्णनम् ततस्तुष्टो मद्वचनेन कनकशेखरः, तदेवं परस्परप्रीत्या गतं दशरात्रम् । अत्रान्तरे मद्भवने तिष्ठतोरावयोः समागतो वेदकः, प्रणतिपूर्वकमभिहितमनेन, यदुत-कुमारौ! देवः समाज्ञापयतिशीघ्रमागन्तव्यं कुमाराभ्यामिति । ततो यदाज्ञापयति तात इत्यभिधायावां गतौ तातसमीपे यावत्तावदतिरभसवशेन तातास्थानादुत्थाय गलदानन्दोदकप्रवाहप्लावितनयनयुगलास्त्रयः प्रधानपुरुषाः समागत्य सपरिकराः पतिताः कनकशेखरचरणयोः । ततः साकूतं-अये! क्वैते सुमतिवराङ्गकेशरिण इति वदता सस्नेहमूर्वीकृत्य समालिङ्गिताः कनकशेखरेण । मयोक्तं-कुमार! क एते? कनकशेखरः प्राह-मदीयजनकमहत्तमा इति । ततः कृतप्रतिपत्तयः समुपविष्टाः सर्वेऽपि ताताभ्यणे । तातः कनकशेखरं प्रत्याह-कुमार! एतैस्त्वदीयजनकमहत्तमैराख्यातं यथा-यतःप्रभृति कुमारोऽनाख्याय निर्गतो गेहात्, तत आरभ्य राजा कनकचूडः परिजनसकाशान दृश्यते क्वापि कुमार इत्याकर्ण्य सहसा वज्राहत इव, पिष्ट इव, परायत्त इव, मत्त इव, मूर्छित इव न किञ्चिच्चेतयते स्म, देवी च चूतमञ्जरी प्रविष्टा महामोहं मृतेव स्थिता मुहूर्त, कृतं परिजनेन द्वयोरपि व्यजनचन्दनादिभिराश्वासनं, ततो हा पुत्रक! क्व गतोऽसीति प्रलपितुं प्रवृत्तौ तौ देवीनृपौ, ततः परिजनस्यापि समुल्लासितो महानाक्रन्दरवः, मिलितं मन्त्रिमण्डलम् । अभिहितमनेन-देव! नायमत्रोपायः, ततो मुञ्च विषादं, अवलम्बस्व धैर्य, क्रियतां यत्नः कुमारान्वेषणे, राजा न तद्वचनं वेदयते स्म । ततश्चतुरेण चिन्तितंशोकातिरेकेण त्यक्ष्यति देवः प्राणान्, ततो नाधुना ममोपेक्षा कर्तुं युक्ता, ततः पादयोर्निपत्य तेन राजे निवेदितं सकारणं तदीयमपक्रमणं, ततो जीवति कुमार इतिकृत्वा प्रत्यागता राज्ञश्चेतना, पृष्टश्चतुरः, क्व पुनर्गतः कुमार इति ।
નંદિવર્ધનકુમારને ન જોવાથી વિહ્વળ થયેલ
રાજા અને રાણીની અવસ્થાનું વર્ણન તેથી=નંદિવર્ધને આ પ્રમાણે કનકશેખરને કહ્યું તેથી, મારા વચનથી=નંદિવર્ધનના વચનથી, કતકશેખર ખુશ થયો. આ રીતે પરસ્પર પ્રીતિથી દસ રાત્રિ ગઈ. અત્રાંતરમાં=દસ દિવસ પસાર થયા પછી, મારા ભવનમાં રહેલા એવા અમારા બંને પાસે કતકશેખર અને નંદિવર્ધન બંને પાસે, વેદક આવ્યો. मारपूर्व माना 43=d६ 43, उपायु. शुं वायुं त 'यदुत'थी पताछ - कुमारी ! हेव આજ્ઞા કરે છે. કુમારોએ શીઘ આવવું જોઈએ. તેથી પિતા જે આજ્ઞા કરે છે એ પ્રકારે કહીને જેટલામાં અમે બે તાત સમીપે ગયા. તેટલામાં અતિરભસવશથી અત્યંત શીઘ્રતાથી, પિતાની સભામાંથી ઊભા થઈને ગલતા આનંદરૂપ ઉદકના પ્રવાહથી પ્લાવિત=ભીંજાયેલા, નયન યુગલવાળા ત્રણ પ્રધાન પુરુષો પરિવાર સહિત આવીને કડકશેખરના બે ચરણમાં પડ્યા. ત્યારપછી ઈરાદાપૂર્વક કહે છે – અરે !
| SR No. | 022715 |
| Book Title | Upmiti Bhav Prapancha Katha Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pravin K Mota |
| Publisher | Gitarth Ganga |
| Publication Year | 2014 |
| Total Pages | 520 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 40 MB |