________________
સક્ષમ: સર્જ
'પદ્મયોનિઃ નિનાં પુત્રી, ન પ્રિયાં તવાન્ મુિ ? । तावत् शूरो भवेत् सर्वो, यावद् न स्त्रीकटाक्षितः ॥ १०६१ ॥
परं रामा सुलम्भेन, तुच्छत्वेन मुहुर्मुहुः ।
कालं निनाय ताम्यन्ती, शाकिनीव दुराशया ॥१०६२||
इतश्च प्रासरद् ग्रीष्मो, भ्राष्ट्रमिन्धनविद्युतिः । નવુંપચરખાલોટ્ટાયુ:ર્મનાશન: ।।૧૦૬/
सर्वत्र क्षिप्तकारीषपावकौपम्यमध्वसु । वहमानेषूलूकानां, झलत्कारेषु सर्वतः ॥१०६४||
श्रेष्ठी धनावहो गेहमासाद्य चिरपान्थवत् ।
હા! àતિ મન્ત્રમુન્વાર્ય, નિવિષ્ટો વૃવિરે શ્૦૬/
७६९
ત્યાં સુધી જ શૂરવીર છે.” (૧૦૬૧)
આ પ્રમાણે ચિંતવી શાકિનીની જેમ દુષ્ટ આશયવાળી એવી તે મૂળા પોતાના તુચ્છપણાથી વારંવાર અંતઃકરણમાં સંતાપ કરતી સમય વ્યતીત કરવા લાગી. (૧૦૬૨)
એકવાર ભઠ્ઠીના અગ્નિ સમાન ઉગ્ર નખને પકાવી નાંખતી ધોમધખતી ધરતીની રજ માણસોની દૃષ્ટિના વિષયનો નાશ કરનારી ગ્રીષ્મઋતુ આવી (૧૦૬૩)
એટલે રસ્તાઓ જાણે ચારેબાજુ પાથરેલા છાણાની અગ્નિની સમાનતાને ધારણ કરવા લાગ્યા. અને અતિ ઉષ્ણુપવન ચોમેર પ્રસરવા લાગ્યો. (૧૦૬૪)
તે સમયે ધનાવહશેઠ લાંબી મુસાફરીથી જેમ મુસાફર ઘર
૧. પદ્મનન્મત્તિ ।
