________________
પ્રથમ: :
सास्रं कुलपतिः प्राह, या किलासीत् प्रजावती । एकं मृगीवधोऽन्यच्च भ्रूणहत्या वचोऽतिगा || २६४॥
कोपाक्रान्तः पुनः प्राह, हृदयस्फोटकृद्वचः । અરે રે ! તેન તુટેન, તોઽસ્મા લક્ષય: રદ્દી
विनेमां हरिणीं बालवयस्यामिव मत्सुता । વિપ્રન་તિ પશ્ચાત્ત્વે, નૂનં પતી વિપત્યંતે રદ્દદ્દા યત:
विना प्राणप्रियामेनां, कुतो मे स्यात्तपोविधि: ? | विना तपोविधिं क्व स्याद्, ब्राह्मण्यमनघं मम ? ॥ २६७॥
અહો ! અન્યાય Íવૃક્ષ:, ક્ષનિાપિ દુ:સહ: । યમ્ફળી મૃયાડમ્પેન, હતા નાપિ પાપિના ? રદ્દ
५७
તો સગર્ભા હતી, તેથી એક તો મૃગહત્યાનું પાપ અને બીજું વચનાતીત ગર્ભહત્યાનું પાપ તેના ઘાતકને લાગ્યું. (૨૬૪)
પછી કોપાક્રાંત થઈને હૃદયને ફાડી નાંખે તેવું વચન કહ્યું કે અરે રે ! તે દુષ્ટ અમારા કુળનો ક્ષય કર્યો. (૨૬૫)
કેમ કે બાળસખી હિરણી વિના મારી પુત્રી મરણ પામશે. તે પુત્રી વિના ખરેખર મારી પત્ની પણ મરણ જ પામશે. (૨૬૬)
અને એ પ્રાણપ્રિયા વિના મારો તે તપોવિધિ ક્યાંથી થશે ? તપોવિધિ વિના મને પાપરહિત (બ્રહ્મ)ની પ્રાપ્તિ પણ ક્યાંથી થશ? (૨૬૭)
અહો ? ક્ષમાવંતને પણ દુઃસહ આ કેવો અન્યાય ? શિકારમાં અંધ બનેલા કોઈ પાપીએ બિચારી હરિણીને મારી નાંખી ? (૨૬૮)
આવા વિષાદથી વ્યાપ્ત થયેલા કુલપતિએ રાજાને કહ્યું કે
-
