________________
( १४६ )
मोहनचरिते षप्तमः सर्गः ।
क्रमात्सि पुरोपान्त - मागन्मोहनर्षयः ॥ संघः पहनवास्येषा - मनून्मार्गप्रतीकः ॥ १७ ॥ सिहराजादयोऽभूवन् बहवो यत्र भूमिपाः ॥ येऽस्य गुर्जरराष्ट्रस्य प्रततस्तम्नसंनिनाः ॥ १८ ॥ कुमारपालो नूपालो धर्मोन्नतिसहायकः ॥ यत्राभूदतिदातृत्वात् सुरडुरिव जङ्गमः ॥ ११५ ॥ कलिकालेऽपि सर्वज्ञ - नामधेयविभूषिताः ॥ शुष्यधर्ममारामो-नेदे जलदसंनिनाः ॥ २० ॥ मिथ्यात्वध्वान्तशमने शारदा र्ककरोपमाः ॥ देमचन्द्र जात्यम - निना यत्रोदयं ययुः॥ २२ ॥ युग्मम् प्रबोधिता देमचन्धैर्बहवो यत्र मानवाः ॥ मिथ्यात्वं दूरतस्त्यक्त्वा जिनधर्ममशिश्रियन् ॥ २२ ॥
વાનને વાંધા. (૧૬) અનુક્રમે મેાહનમુનિજી સિદ્ધપુરપાટણના પ્રાંતમાં આવ્યા, ત્યારે પાટણના રહીશ શ્રીસંધ તેમની વાટ જોતા રહ્યો. ( ૧૭ ) ગૂજૅરરાષ્ટ્રરૂપ મેાટા મહેલના જે દૃઢતંભ જેવા કહેવાય છે, એવા સિદ્ધરાજ વિગેરે ઘણા રાજાએ તે પાટણમાં થઇ ગયા. ( ૧૮ ) ધર્મની ઉન્નતિ કરવામાં ઘણી મદદ કરનારા તથા ઘણા દાતાર હેાવાથી જાણે મનુષ્યરૂપી કલ્પવૃક્ષજ હેાયની શું? એવા કુમારપાળ નામે રાજાપણ તે પાટણમાં थयेो. (१८) तेभन, थे णिमां (यांयभा सारामां ) यशु " सर्वज्ञ" એવા નામની પદવીથી શાલનારા, સુકાઇ જતા ધર્મરૂપી બગીચાને સૃષ્ટિ કરનારા વાદળાનીપેઠે નવપલ્લવ કરનારા, મિથ્યાત્વરૂપી અંધકાર દૂર કરવાવાસ્તે શરતુકાળનાસૂર્યના કિરણ સરખા તથા સાટચના સાના જેવા हेमचंद्र आयार्यकपण ते पाटाभांन उय पाभ्या. ( २०-२१ ) ते हे
