________________
૮૧
સુગંધના લોભથી હજુ ભમરાઓ ભમે છે, ગમ્મતમાં પડેલા ભુજંગોએ છોડેલી રંગની પિચકારીનું પાણી ભીંતો પરથી હજુ ટપકે છે.'’
તારક આ પ્રમાણે વાત કરોત હતો તેવામાં બહુંજ મીઠો સ્ત્રીઓના નૂપુરનો ઝંકાર અકસ્માત્ સાંભળવામાં આવ્યો. તે દિશાઓમાંફેલાતો હતો અને કાનને અમૃતરસથી તૃપ્ત કરતો હતો. ચાંચમાં લીધેલ શેવાળ ખાતા ખાતા લહંસો એમને એમ સ્થિર થઈ ગયાં. જઘન પુલિનની સારસ જેવા કંદોરાના મીઠા અવાજે તેની મીઠાશમાં ઓર વધારો કર્યો. દરેક ક્ષણે ઉંચા નીચા થતા અને કાંપતા હાથમાંના કંકણોએ અવાજમાં અવાજ મેળવ્યો, લટકતા હારો કંદોરાની ઘુઘરીઓ સાથે અથડાઈ ઝાંકારને વધારે સાંભળવા લાયક બનાવતા હતા. તે સ્ત્રીઓનું ટોળું કિલ્લાની આડે હતું. પણ ધીમે ધીમે પગથિયાં ચડતું હતું. અને ધીમે ધીમે તે અવાજ વધતો જતો હતો. મધુર અને ગંભીર પગનો ધમધમાટ હતો. ઝાંકાર પગથીએ પગથીએ મીઠાશ પુરતો હતો.
