________________
( २५ ) छे, जुओ, मलयाचलमां भीलडीओ चंदनना काष्ठने इंधण तरीके वापरे छे. ७३
अनंतपारं किल शब्दशास्त्रं स्वल्पं तथायुर्बहवश्व विघ्नाः । सारं ततो ग्राह्यमपास्य फल्गु हंसयथा क्षीरमिवांबुमध्यात् ॥ ७४ ॥
भावार्थ — शब्दशास्त्रनो पार आवे तेम नथी अने आयुष्य तो अल्प छे वळी तेमां पण विघ्नो घणा छे; माटे हंस जेम पाणीमांथी दूध लई ले, तेम सुज्ञ जनोए असारनो त्याग करीने तेमांथी ग्राह्य सारनो स्वीकार करी लेवो. ७४ अनेकसंशयोच्छेदि परोक्षार्थस्य दर्शकम् । सर्वस्य लोचनं शास्त्रं यस्य नास्त्यंध एव सः ७५
भावार्थ – अनेक संशयाने छेदनार परोक्ष वस्तुने दर्शावनार तथा सर्वना लोचन समान एवं शास्त्र जेनी पासे नथी - ते खरेखरा अंध समानज छे. ७५
अर्थेन किं कृपणहस्तमुपागतेन शास्त्रेण किं बहुशठाचरणाश्रितेन । रूपेण किं गुणपराक्रमवर्जितेन मित्रेण किं व्यसनकालमनागतेन ॥७६॥