________________
( ३१६) मृद्घटवत्सुखभेद्यो दुःसंधानश्च दुर्जनो भवति । सुजनस्तु कनकघटवद् दुर्भद्यश्चाशु संधेयः॥५२॥
भावार्थ-दुर्जन पुरुष, माटीना घटनी जेम सुखे भेदी शकाय अने दुःखे सांधी शकाय तेवो होय छे अने सज्जन पुरुष, सुवर्णना घटनी जेम दुःखे भेदी शकाय अने सुखे सांधी शकाय तेवा होय छे. ५२
माता निंदति नाभिनंदति पिता भ्राता न संभाषते भृत्यः कुप्यति नानुगच्छति सुतः कांता च नालिंगते। अर्थप्रार्थनशंकया न कुरुते संभाषणं वै सुहृ-तस्माद्रव्यमुपार्जयस्व सुमते द्रव्येण सर्वे वशाः ॥ ५३॥
भावार्थ-हे भद्र ! जो द्रव्य न हशे, तो माता निंदा करवा मांडशे, पिता प्रेमनो त्याग करशे, भाई बोलावशे पण नहि, सेवक कोप करशे, पुत्र अनुकूळ नहि चाले, स्त्री प्रेम तजी देशे अने द्रव्य मागवानी शंकाथी मित्र पण बोलावशे नहि. माटे द्रव्यर्नु उपार्जन करो. कारण के द्रव्यथी बधा वशवर्ती थाय छे. ५३
