________________
( ३०६ )
मोहावर्त्तममानमानमकरं रागोर्मिसंवर्मितं तृष्णावेगमनंग संग सलिलं पापौघपंकाकुलम् । ये क्वापि स्खलिता न यौवनसरित्पूरं तरंतो महासत्त्वास्ते खलु तारकाः किमितरैर्वंध्यावतारैर्नरैः
अ
भावार्थ - ज्यां मोहरूप आवर्त ( घुमरी ) छे, परिमित मानरूप ज्यां मगर छे, रागरूप ज्यां तरंगो उछळी रह्या छे, तृष्णारूप ज्यां वेग छे, अनंग ( कामदेव ) ना संगरूप ज्यां पाणी छे अने पापनो समूहरूप ज्यां बहु कादव छे एवा यौवनरूप नदीना पूरने तरतां जेओ स्खलना पाम्या नथी, खरेखर ! ते महासत्त्वशाली पुरुषोज तारक छे, पण अन्य वंध्य अवतारवाळा पुरुषोथी शुं ? २४ मायिचित्त इवागाधे निर्ममज्ज हदे ततः । देवतातिशयात्तत्र तरति स्म तरंडवत् ॥ २५ ॥
मावार्थ - कपटी जनना अंतरनी जेम अगाध एवा हृदां ते निमग्न थइ गयो, परंतु त्यां देवताना अतिश शयथी ते नावनी जेम तरवा लाग्यो. २५