________________
( ३०० )
वितानं चाकाशं व्यजनमनुकूलोऽयमनिलः । स्फुरद्दीपचंदो विरतिवनितासंगमुदितः सुखं शांतः शेते मुनिरतनुभूतिर्नृप इव ॥ १० ॥
भावार्थ – जेने भूमिरूप रम्य शय्या छे, भुजलताजेने विपुल ओशीकुं छे, आकाश-जेने वितान ( चंद्रवो) छे, अनुकूल पवन-जेने पंखो छें, स्फुरायमान चंद्रजेने दीपक छे, अने विरति - वनिताना संगथी जे प्रमुदित थयेल छे - एवा अतुल समृद्धिमान् शांत मुनि, राजानी जेम सुखे शयन करे छे. १० मक्षिका मशको वेश्या मूषको याचकस्तथा । ग्रामणीर्गणिका चैव सप्तैते परभक्षकाः ॥ ११ ॥
भावार्थ - मक्षिका ( माखी) उंदर, वेश्या, मच्छर, याचक, गामनो मुखी अने गणिका - ए साते परने खानार होय छे. ११
मित्रवदुद्यमा ज्ञेया आलस्यं मित्रवदिपुः । विषवच्चामृता विद्या परस्त्रीचामृतं विषम् ॥ १२ ॥
