________________
कुमार विहा-१ रशतकम्।। ॥११ ॥
शेरनाहारो तुटी जता अने उतावनथी तेमना कटी नागनां वस्त्रो खशी जताहतां. गतीओना दवावायी ज्यां रस्तो मेलवी शकातो हतो. जेमां पोताना वमित्रोनी साथे अथमावायी नगरनी कुत्रवान् स्त्रीश्रो शरमाश्ने खेद पामती हती. ज्यां नवी परणेवी वधूओ पुत्रने माटे प्रार्थना करती हतो. ज्यां मंगलिक गीतो गवातां हतां, ज्यां देवीओना समूह क्रीमा करता हता. ज्यां चारण नाटो कविताना पाठ नणता हता. ज्यां नगरनी स्त्रीओ नृत्य करती हती. ज्यां सैकमो याचकोने बाजुबंधनां दान अपातां हता. मात्रजल लेवाने माटे ज्यां चतुरा३ अने खुशामतवाला उद्गारो नग्नता हता. अने ज्यां विविध प्रकारनां नाटकनां वाजाओ जंचे स्वरे वागतां हतां. ११४-११५
विशेषार्थ-ग्रंयकारे आ बेबां बे काव्यथी कुमारविहार चैत्यनुं सर्व प्रकार, उपसंहार तरीके वर्णन करी बताव्युं जे. अने तेथी ते चैत्यमां थतां
