________________
कुमारविहारशतकम् ।। ॥५॥
वे. ते नखमणि उपर चंजनुं प्रतिबिंब पझे छे, तेथी ते चंने उधना समुषनुं स्मरण थाय . आ कहेवानो लावार्थ एवो ने के, लौकिक कथामां कहेवाय छे के चंज कीरसागरमांथी नीकळेना चौद रत्नो मांहेवू एक रत्न डे अने प्रजुना नखमणि दूधना जेवा उज्वल , तेथी तेमां प्रतिबिंब रुपे पाता एवा चंजने पोताना उत्पत्ति स्थान रूप कीरसमुज्नु स्मरण थाय ए संजवित जे. अने तेनुं वर्णन करी कविए स्मृति अलंकार दर्शावेलो . आवा दिव्य नखमणिओ सर्व जगतनुं मंगळ करवाने समर्थ थाय-ए पण निःसंदेह वार्ता . ३
देवः पार्श्वः शिवं वः प्रथयतु हरतां कल्मषं शर्म दत्ता माधत्तां धाम कीर्ति घटयतु दिशतां गौरवं वैभवं च । भूतस्तिष्ठन् भविष्यन् सरतिरपतिर्दूरसंस्थःपुरस्थो