________________
सारं द्रव्य एकतुं कर्यु अने बृहत्तपागच्छीयाचार्य महाराज श्री सोमसुन्दरसूरिजी म.ना उपदेशथी तेओ धार्मिक कार्योंमां विशेष रुचिवाला बन्या. सं. १७४६मां श्री शीलविजयजी म.ए रचेल तीर्थमालाना उल्लेख प्रमाणे श्रीधरणाशाहे ३२ वर्षनी भर जुवानीमां श्रीशत्रुंजयनी यात्राए आवेला ३२ गामना संघोनी वच्चे संघतिलक करावी चोथुं श्रीब्रह्मचर्यव्रत उच्चर्यु. त्यां तेओए दानादि शुभ कार्योने विषे अढलक द्रव्य खर्म्यु.
त्यारपछी आ. श्री सोमसुन्दरसूरीश्वरजी म.ना सदुपदेशथी श्री धरणाशाहने जिनमन्दिर बंधाववानो मनोरथ थयो. रात्रे देवीए नलिनी गुल्मविमाननुं स्वप्न आप्युं. स्वप्नुं जोई विमानना आकारवालुं जिनालय बंधाववानो निश्चय कर्यो मन्दिर माटे सादडी गाम पासेनी जमीन पसंद करी महाराणा कुंभा पासेथी खरीदी लीधी. राणाए जिनमन्दिरनी साथे गाम वसाववानी शरते जमीन आपी. गामनुं नाम राणाना नाम ऊपरथी 'राणकपुर' राखवामां आव्युं.
कहेवाय छे के त्यारबाद कुलदेवी ए तेमने एक निधान बताव्यो अने पछीथी धरणाशाहे मन्दिरना नकशा माटे पचासेक मोटा मोटा शिल्पीओने बोलाव्या. बधा शिल्पीओ नाना मोटा अनेक जातनां नकशा दोरी लाव्या, परन्तु तेमांनो एक पण नकशो शेठने गम्यो नहीं. आखरे मुंडाराना शिल्पी देपाए नकशो दोरी शेठने बताव्यो. आ नकशो नलिनी गुल्मविमानना आकारवालो होवाथी शेठने गमी गयो. कहे छे के श्री देपाए नकशो दोर्यो एमां पण देवीनी सहाय हती- कारण के ते समये देपो संन्यासी जेवो अने सामान्य शिल्पी हतो. ते पछी धरणविहारनो पायो नांखवामां आव्यो ते पायो सात माथोडां ऊंडो खोदवामां आव्यो हतो. तेमां कस्तूरी, केशर, हीरा, माणेक, सुवर्ण आदि बहुमूल्य वस्तुओ नांखवामां आवी. श्री शीलविजयजी म.नां कथन मुजब सं. १४४६मां मन्दिरनो पायो नंखायो होय तो सं. १४९६मां मन्दिरनी प्रतिष्ठा थई होवाथी पचास वर्ष सुधी मन्दिरनुं काम चाल्युं हशे वली श्री ज्ञानविमलसूरि म.ना स्तवनमां सं. १४९५मां धरणविहारनो पायो नंखायो अने सं. १४९७मां प्रतिष्ठा थयानो उल्लेख छे, ए प्रमाणे तो आवुं विशाल मन्दिर घणां ट्रंक समयमांज श्रीकीर्तिकल्लोलकाव्यम्
161