________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
[११६
निस्संकिय-निऋखिय नियितिगिच्छ अमूढ दिट्ठी य । उववूहथिरीकरणे, वच्छल्ल-पभावणे अट्ठ ॥ ३१ ॥ सामाइयत्य पढमं, छेप्रोवट्टावण भवे बिइयं । परिहारविसुद्धोय, सुहुमं तह संपरायं च ॥ ३२ ।। प्रकसायमहक्खायं, छउमत्थस्स जिणस्त वा। एयं चयरित्तकर, चारित्त होइ आहियं ॥ ३३ ॥ तवो य दुविहो वुत्तो, बाहिरब्भन्तरो तहा। बाहिरो छविहो वुत्तो, एवमभंतरो तवो ॥ ३४ ॥ नाणेण जाणइ भावे, सणेण य सद्दहे। चरित्तेण 'निगिएहाइ, तवेण परिसुज्झइ ॥ ३५ ।। खवित्ता पुवकम्माई, संजमेण तवेण य।। सबदुक्खपहीणट्टा, पक्कमन्ति महेसिणो ।। ३६ ॥ त्ति बेमि
॥ मोक्खमगगई समत्तं ॥ २८ ॥
॥ अह सम्मत्तपरक्कमं एगूणतीसइमं अज्झयणं ।
सुयं मे आउसं! तेणं भावया एवमक्खायं-इह खलु सम्मत्तपरको नाम प्रकरणे समणेणं भगवया महावीरेणं कासवेणं पवेहए, जं सम्म सदहित्ता पत्तइत्ता रोयइत्ता फासित्ता पालइत्ता तीरित्ता कित्तइत्ता सोह इत्ता आराहित्ता आणाए अणुपालइत्ता बहवे जीवा सिझन्ति बुज्झन्ति मुञ्चन्ति परिनिव्वायन्ति सव्वदुक्खाणमन्तं करेन्ति । तस्स एवं अयमढे एवमाहिजइ, तंजहाः
संवेगे? निवेएर धम्मस द्वा३ गुरुसाहम्मिय सुस्सूसणया ४
नगिएहति ।