________________
नवम उद्देश.
જીવનું... ગુરૂત્વાદિ પ્રતિપાદન
ઊપર કહેલા આઠમા ઉદ્દેશમાં છેવટે વીર્યવિષે કહેવામાં આવ્યુંછે તે તે વીર્ય થી જીવ ગુરૂત્વ વગેરે મેળવેછે, તેથી આ નવમા ઉદ્દેશમાં જીવનુ’ ગુરૂત્વ વગેરેનુ’ પ્રતિપાદન કરે છે.
ગાતમ સ્વામી પુòછે, હે ભગવન, જીવ અશુભ કર્મની વૃદ્ધિપે નીચે જવામાં હેતુરૂપ એવુ' ગુરુત્વ-ભારેપણું જલદી કયારે પામે છે?
ભગવાન્ કહેછે, હું ગાતમ, પ્રાણાતિપાત, મૃષાવાદ, અદત્તાદાન, ( ચારી ) મૈથુન, પરિગ્રહ, ક્રોધ, માન, માયા, લેાભ, રાગ, દ્વેષ, કલહ, પારકાર્દાષનુ કહેવું, ચાડી કરવી; રતિ, અતિ, બીજાના અપવાદ કહેવા, માયામેષ એટલે હૃદયમાં દુષ્ટતા અને મેઢે મીઠાશ રાખવી, બીજાને દુઃખમાં પાડવો, મિથ્યા દર્શન અને મિથ્યા-શય એટલે દેવ, ગુરૂ તથા ધર્મમાં રહેલું મિથ્યાત્વ મટે−નહીં એ બધા અશુભ કર્મીના ઉપચયથી જીવ નીચે જવામાં હેતુરૂપ એવા ગુરૂત્વને-ભારેપણાને જલદી પામે છે.
ગાતમસ્વામી પ્રશ્ન કરેછે, હે ભગવન, જીવ લઘુપણાને-હલકાપણાને
કેવીરીતે પામે છે ?
ભગવાન કહેછે, હે ગૈાતમ, ઉપર જે પ્રાણાતિપાતથી માંડીને મિથ્યા દર્શન શલ્ય સુધીના અઢાર પાપસ્થાન કથા, તેને નિવૃત્ત કરવાથી જીવ ગુરૂપણાંથી ઉલટા લઘુત્વ-હલકાપણાને જલદી પામેછે.
હે ગાતમ, એવીરીતે જીવ કવડે આ સંસારને ઘણા કરેછે, કર્મ વડે થાડા કરછે, દીર્ઘ-લાંબા વખતના કરેછે, હસ્વ-અપ વખતના કરેછે; એવીરીતે આ સંસારમાં વારવાર મેછે, વળી સસારને તરી જાય છે. તેમાં
