________________
अज्झयण ५-१
दसवेत्रालियसुत्तं
बहुट्ठियं पोग्गल अणिमिसं वा बहुकंटय। अस्वियं तिंदुयं बिल्ल उच्छुखंडं च सिंबलिं ॥ ७३ ।। अप्पे सिया भोयणजाए बहुउज्झियधम्मिए । दितियं पडियाइक्खे न मे कप्पइ तारिसं ॥ ७४॥ तहेवुच्चावयं पारणं अदुवा वारधोपणं । संसेइमं चाउलोदगं अहुणाधोअं विवज्जए । ७५॥ जं जाणेज चिराधोयं भईए दसरमेण वा । पडिपुच्छिऊण सोच्चा वा जं च निस्संकियं भवे ।। ७६ ॥ अजीवं परिणय नचा पडिगाहेज संजए। अह संकियं भवेजा आसाइत्तारण रोयए ।। ७७ ।। थोवमासायट्ठाए हत्थगम्मि दलाहि मे। मा मे अञ्चबिलं पृइं नालं तरहंविणित्तए । ७८ ॥ तं च अचंबिलं पूइं नालं तरहं विणित्तए । दितियं पडियाइक्खे न मे कप्पइ तारिसं ॥ ७६ ।। तं च होज अकामेणं विमणेण पडिच्छियं । तं अप्पणा न पिये नो वि अन्नस्स दावए ॥८०॥ एगंतमवकमित्ता चित्तं पडिलेहिया। जयं परिट्टवेजा परिटुप्प पडिक्कमे ॥ ८१॥ सिया य गोयरंग्गगो इच्छेजा परिभोत्तुअं'। कोट्टगं भित्तिमूलं वा पडिलेहित्ताण फासुयं ॥ ८२ ।। अणुन्नविच मेहाची पडिच्छन्नम्मि संवुडे । हत्थग संपमजित्ता तत्थ अँजिज संजए ।। ८३ ॥ तत्थ से भुंजमाणस्स अट्टियं कराटओ सिया। तणकटुसकरं वा वि अन्नं वा वि तहाविहं ।। ८४ ।।
. १-भुजिउं