________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
सन्निहिं च न कुवेजा, लेवमायाए संजः। पक्खीपत्तं समादाय, निरवेक्खो परिवार ॥१५॥ एसणासमित्रो लज्जू, गामे अणियो सरे ।
अप्पमत्तो पमत्त हिं, पिण्डवायं गवेसए । १६।। एवं से उदाहु अणुत्तरनाणी अणुत्तरदसी अगुत्तरनाणदसणधरे अरहा नायपुत्त भगवं वेसालिए वियालिए । ति बेमि ॥ ॥ इइ खुड्डागनियंठिज्ज छठें अज्झयणं समत्तं ॥५॥
॥अह एलइज्ज सत्तमं अज्झयणं । जहाएसं समुद्दिस्स, कोह पोसेज एलयं ।
ओयणं जवसं देज, पोसेन्जावि सयंगणे ॥१॥ तओ से पुढे परिवूढे, जायमेए महोदरे। पीणिए विउले देहे, अाएसं परिकंखए ॥२।। जाव न एइ आएसे, ताव जीवह से दुयो । अह पत्तम्मि आएसे, सीसं छेतूण भुजा ॥३॥ जहा से खलु उरब्मे, आएसाए समीहिर । एवं बाले अहम्मिटे, ईहई नरयाउय ।।४॥ हिंसे बाले मुसावाई, अद्धाणंसि विलोवर । अन्नदत्तहरे तेणे, माई के नु हरे सढे ॥५॥ इत्थीविसयगिद्धे य, महारंभपरिग्गहे। भुंजमाणे सुरं मंसं, परिवूढे परंदमे ॥६॥ अयकक्करभोई य, तुंडिल्ल चियलोहिए। पाउयं नरए कंखे, जहाएसं व एलए १७।। पासणं सयणं जाणं, वित्तं कामे य भुंजिया । दुस्साहडं धणं हिश्चा, बहु संचिणिया रवं ॥८॥