Page Text
________________
ऊपर आवी गएल छे.) ७ छेद- 'आटलो तप करवो ए शुं मात्र छे ?' एम गर्वोन्मत्त बनेलने अथवा तप करवामां असमर्थ साधुने पांच दिवसनी दीक्षानो छेद करवो ते. ८ मूळ-पंचेन्द्रियनो वध करे, मैथुन सेववानी अभिलाषा करे अगर तो सेवे, अभिमानथी पांचे महाव्रतोनो भंग करे तेने फरीथी दीक्षा आपवी. ९ अनवस्थाप्य - दुष्ट वर्तन करे, द्रव्यादिकनी इच्छाथी अष्टांग निमित्त प्रकाशे, ज्योतिष जोई आपे, कोईने विघ्न करवा अथवा विघ्न होय ते दूर करवा, धनादिकनी इच्छाथी मंत्रप्रयोग करे तेने आ प्रायश्चित अपाय छे. आ प्रायश्चित्तना भागी उपाध्याय ज होय छे. ज्यां सुधी आपेल आलोचना पूर्ण न करे त्यां सुधी तेनो चारित्रपर्याय न गणाय १० पारांचित्त - तीर्थंकर, आचार्य, उपाध्यायादिकनी आशातना करनार, राजानो वध करनार, श्रीणद्धि निद्रावाळाने, आ दशमुं पारांचित नामनुं प्रायश्चित्त होय छे. आ प्रायश्चित्तना भागी आचार्य ज होय छे. अनवस्थाप्य अने पारांचित्त ए वे प्रायश्चित्तो तो वज्रऋपभनाराच संघयणवाळाने अने चांदपूर्वीने होय छे. हालमा तो तेवो अभाव होवाथी विच्छेद समजवा. लिंगक्षेत्रकाळ-अनवस्थाप्य अने लिंगक्षेत्रकाळपारांचित तो ज्यां सुधी श्री वीरशासन प्रवर्तशे त्यां सुधी समजवा. आ दश प्रायश्चित्तनुं स्वरूप अगाऊ प्रकारांतरे अमे पृ. १११ ऊपर जणावी गया छीए.
आ प्रमाणे जे गच्छमां साधु स्वच्छंदे न चालतां आचार्यना आदेशने आधीन रही दूपण लागे तो प्रायश्चित्त अंगीकार करे तेवा गच्छने ज सुगच्छ कहेवो. प्रायश्चित्त संबंधी विशेष वर्णन श्रीजीतकल्पमांथी जाणवुं. हवे छक्कायनी रक्षा संबंधी शिक्षा आपतां जणावे छे के
पुढविदगअगणिमारुअ - वाउवणस्सइतसाण विविहाणं । मरणंते विन पीडा, कीरइ मणसा तयं गच्छम् ।। ७५ ।।
[ पृथिवीदकाग्निमारुत - वायुवनस्पतित्रसानां विविधानाम् । मरणान्तेऽपि न पीडा, क्रियते मनसा सको गच्छः ।। ७५ ।।]
गाथार्थ – पृथ्वीकाय, अप्काय, अग्निकाय, वाउकाय, वनस्पतिकाय अने बेइंद्रियादिक त्रसकायने ज्यां मरणांते पण मनद्वारा पीडा करवामां न आवे- सर्व जीवोने स्वात्मा समान गणवामां आवे तेवा साधुसमुदायवाळो गच्छ ज सुगच्छ
छे.
विवेचन- अर्थ सुगम छे एटले तेना विशेष विवेचननी आवश्यकता नथी. चारित्रनो साचो खपी आत्मा तो त्रिकरण त्रिकरणथी कोई पण जीवनी हिंसा चिंतवे ज नहीं तो करे क्यांथी ? यज्ञादिक हिंसक क्रियाकांड करनारा अन्य दर्शनीयो माटे आ गाथा बोधरूप छे. पाषाण, रत्न, पारो, सर्व प्रकारनी माटी ते पृथ्वीकाय, पाणीना जीवो ते अपकाय, अग्नि, तणखा, विद्युत, अंगारा ए तेउकाय, झंझावात, मंदवायु, उद्भ्रामक वायु विगेरे वायुकाय कहेवाय छे, वनस्पतिकायना बे भेद छे. साधारण अने प्रत्येक, एक शरीरमां अनंता जीवो होय ते साधारण वनस्पतिकाय, कोमळ फळ, अंकुर, गाजर, बटाटा, मूळानी भाजी विगेरे कन्दमूळ साधारण वनस्पति कहेवाय छे. एक शरीरमा एक ज जीव होय ते प्रत्येक वनस्पतिकाय छे, काष्ठ, फळ, फूल, छाल, पांदड़ां विगेरे. शंख, कोडा, जळो, अळसीया विमेरे बेइंद्रिय (स्पर्श अने रसेंद्रिय), कीडी, मांकड, धनेडा, इयळ विगेरे तेइंद्रिय
श्रीगच्छाचार- पयन्ना- २०१
| SR No. | 022586 |
| Book Title | Gacchayar Ppayanna |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vijayrajendrasuri, Gulabvijay |
| Publisher | Amichand Taraji Dani |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 336 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari & agam_gacchachar |
| File Size | 31 MB |