________________
२३२
श्री महानिशीथ सूत्रम्-अध्य०७ अलियवयणस्स विरइं सावजं सच्चमवि न भासिज्जा । परदव्वहरणविरई करेज दिन्ने वि मा लोभं ।।७१।। धरणं दुद्धरबंभव्वयस्स काउं परिग्गहचायं । राईभोयणविरइं पचिंदियनिग्गहं विहिणा ॥७२॥ अन्ने य कोहमाणा रागद्दोसे य आलोयणं दाउं । ममकार अहंकारे 'पयहियव्वे पयत्तेणं ।।७३।। जह तवसंजमसज्झायझाणमाईसु सुद्धभावेहिं । उज्जमियव्वं गोयम ! विज्जुलयाचंचले जीवे ।।७४।। किंबहुणा ? गोयमा ! एत्थं, दाऊणं आलोयणं । पुढविकायं विराहेजा, कत्थ गंतुं स सुज्झिही ? ॥७५।। किं बहुणा गोयमा ! एत्थं, दाऊणं आलोयणं । बाहिरपाणं तहिं जम्मे, जो पिए कत्थ सुज्झिही ? ॥७६।। किं बहुणा ? गोयमा ! एत्थं दाऊण आलोयणं उण्हवइ जालाइ जाओ, फुसिओ वा कत्थं सुज्झिही ? ॥७७।। किं बहुणा गोयमा ! एत्थं दाऊणं आलोयणं । वाउकायं उदीरेज्जा, कत्थ गंतूण स सुज्झिही ? ॥७८॥ किं बहुणा गोयमा ! एत्थं, दाऊणं आलोयणं ! जो हरियतणं पुफ वा, फरिसे कत्थ स सुज्झिही ।।७।। किं बहुणा गोयमा ! एत्थं दाऊणं आलोयणं । अक्कमई बीयकायं जो, कत्थ गंतुं स सुज्झिही ? ॥८०।। किं बहुणा गोयमा ! एत्थं, दाऊणं आलोयणं । . वियलेंदी बितिचउपंचिंदिय परियावे, जो कत्थ स सुज्झिही? ।।८१।। किं बहुणा गोयमा ! एत्थं, दारुणं आलोयणं ।
छक्काए जो न रक्खेजा, सुहुमे कत्थ स सुज्झिही ? ॥८२॥ १. प्रहातव्यः त्याज्य इति । २. उष्णीकरोति ज्वालयति या ज्वालास्ताः स्पृष्टो वेति ।
