________________
श्री महानिशीथ सूत्रम्
ते पुरिसं संघट्टंती, कोल्हुगंमितिले जहा । सव्वे ' मुसुमूरावेइ, रंतुं मत्ता अहनिया ||१०० ||
चक्कमंतीइ गाढाई, काइयं वोसिरंतिया । वावाइज्जा य दो तिन्नि, सेसाई परियावई ।। १०१ ।। पायच्छित्तस्स ठाणाई, संखाईयाई गोयमा ! अणालोइयंतो हु एक्कपि, ससल्लमरणं मरे || १०२ ॥ सयसहस्सनारीणं, पोट्टं फालित्तु निग्घिणो । सत्तट्टमासिए गब्भे, चडफ्फडते णिगितई ॥ १०३ ॥ जं तस्स जत्तियं पावं, तित्तियं तं नवं गुणं । एक्कसित्थीपसंगेणं, साहू बंधेज मेहुणा || १०४ || साहुणीए सहस्सगुणं, मेहुणेक्कसि सेविए । कोडीगुणं तु बिज्रेणं, तइए बोही पणस्स || १०५ || जो साहू इथियं दट्टु, विसयो रामेहिई । बोहिलाभा परिब्भट्टो, कहं वराओ सो होहीइ ? ||१०६ ||
अबोहि लाभयं कम्मं, संजओ अह संजई । मेहुणे सेविए आउतेउक्काए पबंधई ॥१०७॥ जम्हा तीसुवि एएसु, अवरज्झतो हु गोयमा ! उम्मग्गमेव वद्धारे, मग्गं निट्टवइ सव्वहा || १०८।।
भगवं ! ता एएण नाणं, जे गारत्थी 'मउक्कडे । रत्तिंदिया ण छड्डुंति, इत्थीयं तस्स का गई || १०९॥
१६७
१. नाशयतीति २. 'एयं नाउण जो साहू इत्थिय रामेहिई' पाठान्तरमिति । ३. 'कह वराओ सोहिही' पाठान्तरमिति । ४. वर्धयेदिति ५. मदोत्कटा इति ।