________________
१५८
॥३॥
॥ ८४॥
उत्तरायणं. ३२. पओगकाले य दुही दुरन्ते । एवं अदत्ताणि समाययन्तो फासे अतित्तो दुहिओ अणिस्सो फासाणुरत्तस्स नरस्स एवं कत्तो सुहं होज कया किंचि । तत्थोवनोगे वि किलेसदुक्खं निवत्तई जस्स कएण दुक्खं एमेव फासम्म गयो पोस
उवेइ दुक्खोहपरंपरायो। पदुट्ठचित्तो य चिणाइ कम्म
जं से पुणो हो। दुहं विवागे फासे विरत्तो मणुओ विसोगो
एएण दुक्खोहपरंपरेण । न लिप्पए नवमज्के वि सन्तो
जलेण वा पोक्खरिणीपलासं मणरस जावं गहणं वयन्ति
तं रागहेडं तु मणुन्नमाहु । तं दोसहेडं अमणुन्नमाहु
समो य जो तेसु स वीयरागो जावस्त मणं गहणं वयन्ति
मणस्त नावं गहणं वयन्ति । रागस्स हेउं समणुन्नमाहु
॥
५॥
॥८६॥
॥८७॥