________________
२५.२१-]
उत्तराध्ययनसूत्रम् जायरूवं जहामटुं निद्धन्तमलपावगं। रागदोसभयाईयं तं वयं बूम माहणं ॥२१॥ तबस्सियं किसं दन्तं अवचियमंससोणियं । सुस्वयं पत्तनिव्वाणं तं वयं बूम माहणं ॥ २२ ॥ तसपाणे वियाणेत्ता संगहेण य थावरे । जो न हिंसइ तिविहेणं तं वयं बूम माहणं ॥ २३ ॥ कोहा वा जइ वा हासा लोहा वा जइ वा भया। मुसं न वयई जो उ तं वयं बूम माहणं ॥२४॥ चित्तमन्तमचित्तं वा अप्पं वा जइ वा बहुं। न गिण्हाइ अदत्तं जो तं वयं बूम माहणं ॥२५॥ दिवमाणुसतेरिच्छं जो न सेवइ मेहुणं । मणसा कायवक्केणं तं वयं बूम माहणं ॥२६॥ जहा पोमं जले जायं नोवलिप्पइ वारिणा। एवं अलित्तं कामहिं तं वयं बूम माहणं ॥ २७ अलोलुयं मुहाजीविं अणगारं अकिंचणं। असंसत्तं गिहत्येसु तं वयं बूम माहणं ॥२८॥ जहित्ता पुश्वसंजोगं नाइसंगे य बन्धवे। जो न सज्जइ एपहिं तं वयं बूम माहणं ॥२९॥ पसुबन्धा सव्ववेया जटुं च पावकम्मुणा। न तं तायन्ति दुस्सीलं कम्माणि बलवन्ति हि ॥ ३०॥ न वि मुण्डिएण समणो न ओंकारेण बम्मणो। न मुणी रण्णवासेणं कुसचीरेण तावसा॥३१॥ समयाए समणो होइ बम्भचेरेण बम्भणो। नाणेण य मुणी होइ तवेणं होइ तावसो ॥३१॥ कम्मुणा बम्भणो होइ कम्मुणा होइ खत्तिओ। वइस्सो कम्मुणा होइ सुद्दो हवइ कम्मुणा ॥ ३३ ।। एए पाउकरे बुद्धे जेहिं होइ सिणायओ। सव्वकम्मविनिम्मुक्कं तं वयं बूम माहणं ॥ ३४॥ एवं गुणसमाउत्ता जे भवन्ति दिउत्तमा। ते समत्था उ उद्धत्तुं परमप्पाणमेव य॥३५॥