________________
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययनं २१) पिहुंडे ववहरंतस्स, वाणिओ देइ 'धूयर । त ससत्त पइगिज्झ, सदेसमह पत्थिओ ॥३॥ अह पालियस्स घरणी, समुइंमि पसुवती । अह बालए तहिं जाए. समुद्दपाल त्ति नामए ॥४॥ खेमेण आगए चंप, सावए वाणिए घर । संवड्ढई तस्स घरे, दारए से सुहाइए ।।५।। चावत्तरी कलाओ य, सिक्खई नीइकोविए । जोव्वणेण य संपन्ने, सुरूवे पियद सणे ॥६॥ तस्स रुववई भज्ज, पिया आणेइ रूविणि । पासाए कीलए रम्मे, देवो दोगुंदओ जहा ॥७॥ अह अन्नया कयाइ, पासायालायणट्ठिओ । वज्झमडणसोभाग', वज्झ पासइ वज्झग ॥८॥ तं पासिऊण संवेग, समुद्दपालो इणमब्बवी । अहो ऽसुभाण कम्माण, निज्जाणं पावग इमं ॥ ९ ॥ संबुद्धो से तहिं भगव', परमसंवेगमागओ। आपुच्छम्मापियरी, पव्वए अणगारियं ॥ १० ॥ जहित्तु ऽसगंथमहाकिलेस, महतमोहं कसिण भयावह । परियायधम्म च ऽभिरोयएज्जा, वयाणि सीलाणि
___ परीसहे य ॥११॥ अहिंससच्च च अतेणय च, तत्तो अबभं अपरिग्गह च । पडिवज्जिया पंच महव्वयाणि, चरिज्ज धम्म जिणदेसिय
विद् ॥ १२॥