________________
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययनं ५)
अहुणोववन्नसंकासा, मुज्जो अच्चिमालिप्पभा ॥२७॥ ताणि ठाणाणि गच्छति, सिक्खित्ता संजमं तवं । भिक्खोए वा गिहित्थे वा, जे संति पडिनिव्वुडा ॥२८॥ तेसिं सोचा सपुज्जाण, सजयाणं वुसीमओ । न संतसंति मरणते, सीलवंता बहुस्सुया ॥२९॥ तुलियो विसेसमादाय, दया धम्मस्स खतिए । विप्पसीएज्ज मेहाकी, तहाभूएण अप्पणा ॥३०॥ तओ काले अभिप्पए, सदी तालिसमंतिए । विणएज्ज लोमहरिसं, भेय देहस्स कंखए ॥३१॥ अह कालंमि संपत्ते, आघायाय समुस्सयं । सकामभरणं मरइ, तिहमन्नयरं मुणी ॥३२॥ चि बेमि ॥
इति अकाममरणिज पंचमं अज्झयणं समत्तं ॥५॥
॥ अह खुड्डागनियंठिज छठं अज्झयणं ।
जावंतऽविज्जापुरिसा, सव्वे ते दुक्खसंभवा । लुप्पंति बहुसो मूढा, संसारंमि अणंतए ॥१॥ समिक्ख पंडिए तम्हा, पासजाईपहे बहू । अप्पणा सच्चमेसिज्जा, मित्तिं भूएसु कप्पए ॥२॥
उत्त. २