________________
उत्तराध्ययनसूत्रम् (अध्ययन ३२) १३७ नाणस्स सव्वस्स पगासणाए, अन्नाणमोहस्स विवजणाए । रागस्स दोसम्स य संखएणं, एगतसोक्ख समुवेइ मेक्खि ॥२।। तस्सेस मग्गो गुरुविद्धसेवा, विवज्जणा बालजणस्स दूरा । सज्झायएगतनिसेवणा य, सुत्तत्थसंचिंतणया धिई य ॥३॥ आहारमिच्छे मियमेसणिज्ज , सहायमिच्छे निउणत्थबुद्धिं । निकेय मिच्छेन्ज विवेगजोग, समाहिकामे समणे तवस्सी ॥४॥ न वा लभेज्जा निउणं सहायं, गुणाहियं वा गुणओ समं वा । एगो वि पावाइ विवजयंता, विहरेज कामेसु असज्जमाणो |५|| जहा य अंडप्पभवा बलागा, अंड' बलागप्पभवं जहा य । एमेव मोहाययणं खु तण्हा, मेहं च तण्हाययणं वयंति ।।६।। रागो य दोसो वि य कम्मबीय, कम्मं च मोहप्पभवं वयंति । कम्मच जाइमरणस्स मूलं, दुक्ख च जाइमरणं वयंति ।।७।। दुक्ख हय जस्स न होई माहो, माहेो हओ जस्स च हेाई तण्हा । तण्हा हया जस्स न होइ लोहा, लोहा हओ जस्स न किंचणाई ।। ८ ।। राग च दासं च तहेव मेह, उद्धत्तुकामेण समूलजाल । जे जे उवाया पडिवज्जियब्वा, ते कित्तईस्सामि अहाणुव्व ।।९।। रसा पगाम न निसे वियव्वा, पाय रसा दित्तिकरा नराण । दित्त च कामा समभिवंति, दुमं जहा साउफल व पक्खी ।। जहा दवग्गी पउग्धिणे वणे, समारुओ नोवसम उवेइ । एविंदियग्गी वि पगामभोइणा, न बंभयारिस्स हियाय कस्सई ।।
