________________
बीओ उद्देसओ
३२७. अहावरं सासयदुक्खधम्म, तं भे पवक्खामि जहातहेणं ।
बाला जहा दुक्कडकम्मकारी, वेदेति कम्माइं पुरेकडाइं ॥१॥ ३२८. हत्थेहि पाएहि य बंधिऊणं, उदरं विकत्तंति खुरासिएहिं ।
गेण्हेतु बालस्स विहन्न देहं, वद्धं थिरं पिट्ठतो उद्धरंति ॥२॥
३२९. बाहू पकत्तति य मूलतो से, थूलं वियासं मुहे आडहंति ।
रहंसि जुत्तं सरयंति बालं, आरुस्स विझंति तुदेण पट्टे ॥३॥ ३३०. अयं व तत्तं जलितं सजोति, ततोवमं भूमि अणोक्कमंता ।
ते डज्झमाणा कलुणं थणंति, उसुचोदिता तत्तजुगेसु जुत्ता ॥४॥
३३१. बाला बला भूमि अणोक्कमंता, पविज्जलं लोहपहं व तत्तं ।
जंसीऽभिदुग्गंसि पवज्जमाणा, पेसे व दंडेहिं पुरा करेंति ॥५॥ ३३२. ते संपगाढंसि पवज्जमाणा, सिलाहिं हम्मंतिऽभिपातिणीहिं ।
संतावणी नाम चिरद्वितीया, संतप्पति जत्थ असाहुकम्मा ॥६॥
३३३. कंदूसु पक्खिप्प पयंति बालं, ततो विडड्डा पुणरुप्पतंति ।
ते उड्ढकाएहिं पखज्जमाणा, अवरेहिं खज्जंति सणएफएहिं ॥७॥
३३४. समूसितं नाम विधूमठाणं, जं सोगतत्ता कलुणं थणंति ।
अहो सिरं कट्ट विगतिऊणं, अयं व सत्थेहिं समोसवेंति ॥८॥
३३५. समूसिया तत्थ विसूणितंगा, पक्खीहिं खज्जंति अयोमुहेहिं ।
संजीवणी नाम चिरद्वितीया, जंसि पया हम्मति पावचेता ॥९॥
88