________________
( ૮૬) देवाश्व ऋषयश्चैव । मानवाः पशुपक्षिणः ॥ सर्वे द्वंद्वचरा देव । कविरेव किमेककः ॥४७॥ અર્થ –વળી હે સ્વામી! દે ત્રષિઓ મનુષ્ય પશુઓ તથા પક્ષિઓ એ સર્વે દંપતી ધર્મવાળા હોય છે, ત્યારે (આપનો) આ આ કવિ શામાટે એકાકી રહે ? ક૭ છે
उदह्य पुत्रपौत्रादि-वेष्टितोऽनुभविष्यति । यदा कुटुंबितामेष । कीर्युन्मेषस्तदैव ते ॥ ४८ ॥ અર્થ:–માટે તે પરણુને પુત્રપિત્રાદિકના પરિવારવાળો થયેથકે જ્યારે કુટુંબીપણું અનુભવશે ત્યારેજ આપની કીર્તિ ફેલાશે. ૪૮
नृपोऽथ तद्वचः सत्यं । मन्वानो मंवयाचत ॥ વન્ય હાનિ પહ્મા | શકૈ જે નાગ વંધ્યતે | 98 ..
અર્થ –હવે એવી રીતનું તેઓનું વચન સત્ય માનીને રાજાએ (તે કવિ માટે ) કેઈકની સ્વરૂપવાન કન્યાની તુરત માગણી કરી, કેમકે અહીં ઠગોથી કેણ વંચિત થતો નથી ? કહે છે
कन्यामवश्यमुद्वाह्यां । सोऽपि तस्मै ददौ मुदा ।। વૈવાહિમવન ભૂમી-તિઃ જ ર | જ ||
અર્થ—કન્યાને તે અવશ્ય પરણાવવી જ જોઈએ (એમ વિચારીને ) તેણે પણ હર્ષથી તે કવિને કન્યા આપી, કેમકે વહેવાઈ થતા રાજા કેને રૂચે નહિ ? કે ૫૦ છે
कविर्भूमिभुजा क्लस-पाणिग्रहणमंगलः ॥ વપરાય તદ્દા–દે પૃથતિઃ || ૧ |.
અર્થ–પછી રાજાએ પરણાવ્યાબાદ તે કવિ પત્નિને લઈ રાજાએ આપેલા ઘરમાં જુદે રહ્યો. આ ૫૧ છે
રથ તૈરું છુ રાઇ 1 રાતીચારિમિતા ! व्यदार्यत कुठारीभि-रिव तस्य हृदन्वहं ।। ५२ ॥ અર્થ –પછી આજે તેલ નથી, આજે ઘી નથી, ઈત્યાદિ કુહાડી સરખાં વચનથી તે હંમેશાં તેનું હદય વિદારવા લાગી. છે પર છે
उदरिण्यामथो तस्यां । भाविखव्ययशंकया ॥ स ममज निरालंबं । चिंतावादी कवीश्वरः ॥५३॥
અર્થ–પછી જ્યારે તે ગર્ભવતી થઇ ત્યારે તે થનારા ધનના ખરચની શંકાથી તે કવીશ્વર નિરાધાર થઇને ચિતારૂપી સમુદ્રમાં ડખે. ૫૩
