________________
( ૭૮ )
અ:—નહિ ખેલતા એવા પણ દેવનું કરજ જેવુ અન’ત સસાર કરનારૂ થાય છે, તેવુ ખેલતા એવા પણ માણસાનુ કરજ અને ભયાનક લાગતું નથી. ૫ ૯૪ ૫
पततः पर्वतस्याध -स्तैरवारि स्वमस्तकं ॥
ફેવલાયે વિષયોનો થૈરદા િત્રમાલિમિઃ ॥ ૨ ॥
અઃ—જે પ્રમાદી માણસાએ દેવના કરજને વિષર્યાસ કરેલા છે, તેઓએ પડતા પર્વતની નીચે પેાતાનું મસ્તક ધરવાસરખુ કર્યું છે. યાં નિનસ્ય પ્રતિજ્ઞાયા-ડવજ્ઞામજ્ઞાનતો થમાં
તસ્યા વંધ્યત્વમેતમ્ । વિષયકેાિંઝર: || ૢ ||
અર્થ:—પ્રતિજ્ઞા લેઇને પણ મેં અજ્ઞાનથી જિનેશ્વરપ્રભુની જે અવજ્ઞા કરેલી છે, તેથી ઝેરી વેલડીના અંકુરાસરખું આ વધ્યાપણુ અને પ્રાપ્ત થયું છે. ॥ ૯૬ ॥
विधाय भक्ति चैत्यस्य । मया भोक्तव्यमय तत् ॥
इति ध्यात्वा सहालीभिः । सा ययौ जिनमंदिरं ।। ९७ ।। અર્થ:—માટે આજે તા મારે જિનપ્રતિમાની ભક્તિ કર્યાબાદજ ભાજન કરવું છે, એમ વિચારીને તે સખીએસહિત જિનમંદિરે ગઇ. तत्र मुग्धमुखी बाला । पितृनिव जिनेश्वरान् ||
સ્વમાન મયામાસ | શૂનયામાસ વાદતા || ૧૮ || અ:—ત્યાં ભક માલિકા જેમ માબાપપાસે તેમ તે જિનેશ્વરપાસે પેાતાના અપરાધ ખમાવીને આદરપૂર્વક તેમની પૂજા કરવા લાગી. ॥ ૯૮ ૫
क्षमयित्वाखिलांश्चैत्य --वासिनो व्यंतरानपि ॥
સા સંગનિતપુત્રેજ । તત્ર તેને મહોસવું // ૧૨ /
અર્થ:—વળી સઘળા ચૈત્યવાસી વ્યંતરાને પણ ખમાવીને જાણે પુત્રને જન્મ આપ્યા હાય નહિ તેમ ત્યાં તેણીએ મહાત્સવ કર્યો. હું अथारुह्य रथं भर्ता । प्रहितं गृहमागता || ઘુમુને હૃદયા । સમં ખ઼િનેન સા ।। ૧૦૦ ||
અર્થ:—પછી તે ભર્તા૨ે મેાકલેલા રથપર ચડીને ઘેર આવી, તથા ખુશ અનથી પિરવારસાથે ભેાજન કરવા લાગી. u ૫૦૦ ॥ तदादि विधिना सूत्रो - तेन निर्वृजिनं जिनं ॥ રજનૈળવમાનચે । શ્રેણી સવિચ, બર્ | ૐ ।।
