________________
(૪૮૮ )
किमियं जलदेवीति । तस्य चेतसि संशयं ॥ સામિનમ્રુત્તિ સંત્રાંત | પદ્મમ્રાંતિયૈઃ વૈઃ || ૧૨ ||
અઃ—શુ` આ જલદેવી હારશે? એવી રીતે તેના મનમાં ઉત્પન્ન થયેલા સંશયને તેણીએ કમલની ભ્રાંતિ ઉપજાવનારાં પૃથ્વીપર સંક્રાંત થયેલાં પેાતાનાં પગલાંએથી દૂર કર્યાં. ૫ ૫૩ ૫
अभ्युपेत्य च सा तेने । तेनेत्यालापगोचरा ||
I
श्रीविकासिनि कासि त्वं । कुतो वा किमिहागमः ॥ ५४ ॥ અર્થઃ—પછી ઇમ્મિલે પાસે જઇને તેણીને ખેાલાવી કે હું શાભાથી વિકસ્વર થયેલી ! તું કોણ છું ? અને કયાંથી અહીં આવી છું? ૫૫૪૯ सापि प्रीतिफलैर्नेत्र – जलैरधं वितन्वती ॥
खंडयंती गिरा खंड – रसं स्वं वृत्तपत्रवीत् ।। ५५ ।। અર્થ :—ત્યારે તે પણ પ્રીતિરૂપી ફલેથી તથા અશ્રુરૂપી જલથી તેની પૂજા કરતીથકી, અને વાણીથી ખાંડના રસને પણ જીતતીથકી પેાતાનું વૃત્તાંત કહેવા લાગી કે, ૫ ૫૫ l
शृणु वैताढ्यनामास्ति | गिरिगौरतरद्युतिः ॥
भारतानां जिनेंद्राणां । यशःपुंज इवांगवान् ।। ५६ ।। અઃ—સાભળ ! ભરતક્ષેત્રમાં ઉત્પન્ન થયેલા જિને ડ્રોના જાણે દેહધારી યશના સમુહ હોય નહિ એવે અતિશ્વેત કાંતિવાળા વૈતાઢય નામે પત છે. ૫ ૫૬ ॥
ની ઘૃણાક્ષર શ્રેળિ—રૌવ્યવલમિન ધ્રુવં II
યો યુગાંતજ્ઞળક્ષીન—નવીનાથે ચમૌ ॥ ૯૭ || અર્થ: લીલાં વૃક્ષારૂપી અક્ષરાની શ્રેણિવાલુ જાણે શાધતુ રૂપાનું પતરૂ હેય નહિ તેમ યુગાંતવખતે નષ્ટ થયેલા મનુષ્યરૂપી ખીજની ઉત્પત્તિમાટે તે શાભતેા હતેા. ॥ ૫૭ ॥
मुख्योऽखिलेषु शैलेषु । भारतेषु बभार यः ॥ સિદ્ધવાયતનું ન—શિરીટમિન મુદ્દેનિ ।। ૧૮ I અ:—ભરતક્ષેત્રના સઘળા પતામાં મુખ્ય એવા તે. પત પાતાના મસ્તકપર રતના મુકુટનીપેઠે સિદ્ધાયતનને ધારણ કરતા હતા. तत्रास्ति दक्षिणश्रेणेः । श्रियं विश्राणयत्पुरं ॥
सारं शंखपूरं शंख - सहग्गुणजनवतं ॥ ५९ ॥
