________________
(૫૭) घनव्यसनकल्लोला-ज्जराजन्मजलाकुलात् ॥ आतंककसंकीर्णा-द्भवांभोधेर्षिभाय सा ॥४८॥ અર્થ –ત્યારે ઘણાં દુઃખોરૂપી મેજાંઓવાળા, જરા જન્મરૂપી જલથી આકુલ થયેલ, તથા ભયરૂપી કાદવથી ભરેલા એવા સંસારસમુદ્રથી તે ડરવા લાગી. કે ૪: .
तं तरीतुं तरीतुंग-स्थिति जग्राह साग्रहा ॥ सार्थनाथमनुज्ञाप्य । व्रतं सा सुव्रतांतिके ॥ ४२ ॥
અર્થ તે સંસારસાગરને તરવા માટે તેણીએ તે સાથે પતિની રજાલેઈને આગ્રહસહિત હડીસરખી ઉંચી સ્થિતિવાલું ચારિત્ર તે સુત્રતાસાધ્વી પાસે ગ્રહણ કર્યું. ૪૯ છે
ससंवेगा रसं वेगात् । पिबंती सप्रयोदधेः ॥ पुरीमवपुरीहा सा । क्रमादुजयिनीं ययौ ॥ ५० ॥
અર્થ–પછી વૈરાગ્યવાળી તથા સિદ્ધાંતસમુદ્રનો રસ પીતીથકી શરીરની પણ મમતા છોડીને તે અનુક્રમે ઉજયિની નગરીમાં ગઇ.
तत्र पित्रोमिलित्वा सा । निजं वृत्तं निवेद्य च ॥
થરથમવારવા–વવોદય નિવૃષનં છે ? . અર્થ-ત્યાં પોતાના માતપિતાને મળીને તથા તેઓને પોતાનું વૃત્તાંત કહીને તેઓને પણ તત્ત્વજ્ઞાનના કારણરૂપ તે થઈ પડી. પ૧
નિરખ્ય વરાયા–ચરિત્રમિતિ ચિત્ર પુરાણો મંગુર વાવઃ : સુવિધીત | ૧૨ |
અર્થ-એવી રીતનું વસુદત્તાનું આશ્ચર્યકારી ચરિત્ર સાંભલીને કયે સુબુદ્ધિ માણસ માતાપિતાદિક વડિલની હિતકારી વાણીનું ઉદ્ધઘન કરે? પર છે
अस्तां स्त्रियो न मन्यते । ये भूपा अपि सद्वचः ।। ते परैः परिभूयते । राजारिदमनो यथा ॥ ५३॥
અર્થ:–સ્ત્રીઓ તો એકબાજુ રહી, પરંતુ જે રાજાએ પણ હિતવચન માનતા નથી, તેઓ પણ અરિદમન રાજાની પેઠે અજેથી પરાભવ પામે છે. જે પડે છે
नगरी सारसाहित्य-विधेवास्ति तमालिनी ॥ वर्ण्यवर्णक्रमास्तोक-श्लोकसतमलिनी ॥ ५४॥ ૫૮ સુર્યોદય પ્રેસ-જામનગર
