________________
( ૪૫ર ) रे जात सुविनी तेषु । स्वमेवैकशिरोमणिः ।। ચશaોડ બના–ક્ષour wાશિત્રાઃ || 8 ||
અર્થ:–અરે પુત્ર! વિનીતમાં પણ તુંજ એક શિરોમણિ છે, કેમકે અશક્ત છતાં પણ તે પિતાના પિતાને માર્ગ ગ્રહણ કર્યો. ૧૪
घिग्मामात्मरुचिध्वस्त-गुरुशिक्षासुखासिकां ॥ विषवल्लीमिव प्रेय-स्तनयक्षयकारिणी ॥ १५॥
અર્થ:–અરે ! ફક્ત સ્વેચ્છાચારથી સાસુસસરાની શિખામણરૂપી મિઠાઈને તજનારી તથા વિષવલ્લીની પેઠે પતિપુત્રને ક્ષય કરનારી એવી સને ધિક્કાર છે ! એ ૧૫
इति शोकाकुला पुत्र-द्वयमादाय साचलत् ।। सरितं च पुरोऽद्राक्षी-दात्तमूर्तिमिवापदां ॥ १६ ॥
અર્થ:–એવી રીતે શેકથી વ્યાકુલ થયેલી તે વસુદત્તા બન્ને પત્રોને લઈને ચાલી, એવામાં આગળ મૂર્તિવંત આપદાસરખી એક નદીને તેણુએ જેઇ, એ ૧૬
तदाफरसाद् घने वृष्टे । जनकात्माप्य पर्वतात् ॥ મધું કહેવા યાયમુનૈ ! ૨૭ .
અર્થ –તે વખતે પિતા પાસેથી ધનનો સમુહ મેલવીને જેમ સ્ત્રી તેમ અકસ્માત વરસાદ થવાથી પર્વતમાંથી જલનો સમુહ મેલવીને તે નદી મોજરૂપી હાથેથી નાચવા લાગી. ૧૭ - સાચાઃ વિતા શિક શૈરાબિયો રત્નારો માન ,
તથા વા વા . જિંદી નાહમિવાણી ૨૮.
અર્થ–આને પિતા સ્થિર એવો પર્વત છે, તથા મહાન રત્નાકર ભર્તાર છે, તોપણ અરેરે! આ નદી મારી પેઠે શું ચપલ અને વક નથી ?
ध्यात्वेति सरितस्तीरे । बालमेकं मुमोच सा ॥ દ્વિતીયં પાપાનાવાયા સ્વયમંતર્વિવેઝ ૨ | ૨૧ . અર્થ:–એમ વિચારીને તેણુએ એક બાલકને નદીકિનારે મુક, અને બીજાને હાથમાં લઈને પિતે નદીમાં પ્રવેશ કર્યો. તે ૧૯ છે
अस्खलच्चरणस्तस्या । अंतर्नदीशिलातले ॥ तद् दृष्ट्वा तीरगो बालो । निममज सरिजले ॥ २० ॥
અર્થ –એવામાં નદીમાં રહેલા પત્થર પરથી તેણીને પગ લપસી ગ, તે જોઇને કિનારા પર રહેલા બાલક નદીના જલમાં ડુબી ગયો,
