________________
( ૩૧૦ )
અઃ—પછી તે અટવીમાં આગલ ચાલતાં તેણે શ્યામ રંગના, કંડાર અને ફાટેલી ચામડીવાલા, કોલાહલયુક્ત મુખવાલા, શ્યામ વસ્ પહેરનારા, ૫ ૫
અર્થ:—પાછલ ખાધેલ ભાથાંવાળા તથા હાથથી ખેચેલ કામઠાવાલા એવા લાખાગમે ભિલ્લોને તેણે પર્વતપરથી ઉતરતા જોયા. ૫૬ા आश्रयस्तेजसामेकः । स्वपक्षबलगर्वितैः ॥
अवेष्ट्य क्षणादेष । तैर्दीपः शलभेरिव ॥ ६७ ॥ અ:—પછી પતંગીયાએ જેમ દીપકને તેમ તેજના એક સ્થા નસરખા તે અગલદત્તને પેાતાના પક્ષથી ગવયુક્ત થયેલા તે ભિન્નોએ ક્ષણવારમાં ઘેરી લીધા. ૫ ૬૭ u
तेभ्योऽतिविभ्यती श्यामा । परिरेभे दृढं प्रियं ॥ અનન્યશરળામુષ્ય | વિશ્રુષિ વર્મનિ ।। ૧૮ !!
અઃ-તે ભિન્નોથી અત્યંત ડરતી એવી તે શ્યામઢા ખીજે આધાર ન મલવાથી જાણે તેના શરીરમાં પેશી જવાની ઇચ્છાવાલી હાય નહિ તેમ પેાતાના ભર્તારને મજબૂત આલિંગન કરીને રહી. चानिव यमस्या नहं श्यामे यमालयं ॥
क्षणान्नेष्यामि तन्मा भै-रभ्यधत्तेति तां रथी ॥ ६९ ॥ અઃ—ત્યારે અગલદત્ત તેણીને કહ્યું કે યમના ક્રાસસરખા આ ભિલ્લોને ક્ષણવારમાં યમને ધેર પહેાંચાડી દઇશ, માટે તુ ડર નહિ. પ્રા सोऽथ सन्नाहमाधाय । प्रियां पृष्ठे विधाय च ॥
मिल्लानामभ्यमित्रोऽभू— दभूमिः स द्विषद्भियां ॥ ७० ॥ અ:—પછી બખતર પહેરીને તથા પેાતાની સ્રોને પાછલ રાખીને શત્રુઓના ભયને નહિ ગણકારતા એવા તે અગલદત્ત તે ભિલ્લોસાથે લડવા લાગ્યા. ૫ ૭૦ |
कुंडलीकृतकोदंडः | कांडश्रेणीरथामुचत् ।।
માતૃષ: રિલેવીય । વારિયારા વિવાદ: || ૭૨ ॥ અર્થ :—ધનુષ ખે ંચીને વર્ષોથી ઘેરાયેલા સૂર્ય જેમ જલધારાને તેમ તે માણેાની શ્રેણિ મુકવા લાગ્યો ॥ ૭૧ ॥
किरांतास्तच्छगपाता - भीरवः प्रपलायिताः ॥ धनलाभार्थिनस्ते हि । न पुनर्निधनार्थिनः ॥ ७२ ॥
