________________
(૩૦૮) साशंकं चलतस्तस्य । सानुमानिव जंगमः ।। दाढये गतस्तमःपूर-इव प्रादुरभूदिमः ॥ ५४॥
અર્થ –એવામાં શંકાસહિત ચાલતા એવા તે અગલદત્તની સામે જગમ પર્વતસર તથા જાણે અંધકારનો સમુહ ઘાટે થઇને પડ્યો હાય નહિ એવો એક હાથી પ્રકટ થયો. એ ૫૪ છે
प्रसारयन्मुखं भीष्म-मंधकूपसहोदरं ।। शुंडां तांडवयन दंड-धरदोडवदिवि ॥ ५५॥
અર્થ:–અંધારા કુવાસરખું ભયંકર મુખ ફાડતે, યમના ભુજાદંડસરખી સુંઢને આકાશમાં નચાવતે છે પપ .
रुष्यन् वायोरपि स्पर्शे-ऽप्यमृष्यंस्तुंगतां तरोः ॥ पत्रेऽपि पतिते कुप्य-मिजच्छायामपि द्विषन् ।। ५६ ॥
અર્થ:-વાયુનો સ્પર્શ થતાં પણ ક્રોધાયમાન થત, વૃક્ષની ઉચાઇને સહન નહિ કરતા પાંદડું પડવાથી પણ કપ પામતે પિતાની છાયાપ્રતે પણ ક્રોધાતુર થતો, છે ૫૬ છે
लता मृद्गंस्तरून भंजन् । भूतग्रामं च भापयन् ॥ दृष्टमात्रोऽप्यसौ रथ्य-हयत्रासमजीजनत् ॥ ५७ ॥
અર્થ:–વેલાડીઓને કચરત, વૃક્ષને ભાંગતે તથા જતુઓના સમુહને ડરાવતે એ તે હાથી નજરે પડયોથકે પણ રથના ઘોડાને ત્રાસ પમાડવા લાગ્યો. એ ૫૭ છે
अप्रमत्तः स्फुरत्सत्व-स्तस्य कुंभ विभेद सः ॥ इषुभिस्तिसृभिर्मोहे । निग्रंथ इव गुप्तिभिः ।। ५८ ॥
અર્થ:–ત્યારે કુરાયમાન પરાક્રમવાલા તે અગલદત્તે સાધુ ગુપ્તિ-એવડે જેમ મેહને તેમાં ત્રણ બાણેથી તે હાથીનું કુંભસ્થલ ભેદી નાખ્યું છે ૫૮ છે
गिरिशृंग इव भ्रष्टे । कुंजरे घातजर्जरे ॥ રયામાવત્તા / ના વારિત્રિતિ | ૮ ||
અર્થ:-અને તેથી ઘાયલ થયેલે હાથી જ્યારે પર્વતના શિખર ની પેઠે નીચે ત્રુટી પડ્યો ત્યારે શ્યામદત્તા મોટેથી બોલી કે હે વીરવતી ! તું જય પામ? એ ૫૮ છે अथो पुरश्चरन् सर्प-मभ्यायांतमवैक्षत ॥
જીણામૃત્ત જીત્ર–મા હિંદુ વંતુY વ ા.