________________
( ૨૨૧ )
इत्युक्त्वा तां गले धृत्वा । क्रंदतीं कुररीमिव ॥ स्मरेष्टदेवतामेवं । जिघांसुर्निजगाद सः ॥ ९.३ ॥
અર્થ:—એમ કહીને આક્રંદ કરતી કુતરીનીપેઠે તેણીને ગળાંમાંથી પકડીને મારવાની ઇચ્છાવાળા તે વિદ્યાધર કહેવા લાગ્યા કે તારા ઇષ્ટ દેવનું સ્મરણ કર? ॥ ૯૩ ૫
साम्यवादीदहो खेट | ज्ञातमेतदभूत्पुरा ।।
સંગતે તે સમયેવ । વતાયતિરીદી || ૧૪ ||
અ:—ત્યારે તે પણ બેાલી કે અરે ખેચર! અમેએ પ્રથમથીજ જાણ્યું હતું કે યમસરખા જે તુ તેની સામતથી આવુ જ પિરણામ આવશે. ॥ ૯૪૫
उल्लंघितभवारण्यः । कारुण्यरससागरः ||
શબ્દ: શળ પૂર્વ—મયમેવ નિનોસ્તુ મે || ૧૦ || અર્થ:—આળગેલ છે સસારરૂપી વન જેણે તથા કરુણારસના સમુદ્રસરખા એવા આ જિનેશ્વરજ પ્રથમ મને શરણરૂપ થાઓ?
पेष्टुं कंकतवल्लिक्षाः । परोलक्षानरीनलं ॥
સરળ ગુળવાં મે । તતો મહ્ત્વામિની તિઃ || ૬ || અ:—પછી કાંકસી જેમ લીખાને તેમ લાખાગમે શત્રુઓને ભારવાને જે સમ છે, એવા મારી શેઠાણીના સ્વામી ગુણવર્મા મને શરણરૂપ થાઓ? ૫ ૯૬ u
अथो तदमिधासीधु - पानप्रविलसन्मदः ॥
-
દૃશીટો મઘુર હોય—મિત્યુગોવિંતઃ // ૯૭ || અઃ—હવે તે ગુણવર્માના નામરૂપી દરાના પાનથી માન્મત્ત થયેલા તે વિદ્યાધર માટે સ્વરેથી ગજા રવ કરવા લાગ્યા કે અરે! તે મનુષ્યરૂપી કીડા વળી મારી આગલ શું હિંસામમાં છે? ૫ ૯૭ ॥ उल्लालयन् खड्गशुंडां । त्रासयन्नखिलान् खगान् ॥ यावल्लतावन्मृद्नाति । तां स खेचर कुंजरः ॥ ९८ ॥
અર્થ: વળી તે વિદ્યાધરરૂપી હાથી પોતાની તલવારરૂપી સુંઢને ઉછાળતા થકા તથા સ ખેચરને ત્રાસ આપતા થકા જેવામાં તેણીન વેલડીનીપેઠે કચરી નાખવાની તૈયારી કરે છે તેવામાં, ૫ ૯૮ ૫
