________________
સ્વરૂપ છે. તેમના ઉપરના કથનને બરાબર તપાસિએ તે સ્પષ્ટ જણાશે કે – તેઓ અર્થધ દ્રવ્યાદિ નિરપેક્ષ થાય અને તે કેઈપણ ધર્મને પ્રકાશક નથી, ત્યાં સુધી માત્ર બેધસ્વરૂપ છે, એમ કહી રહ્યા છે, તેમના આ કથનમાં જે ભયંકર વિસંવાદિતા છે તે જોઈએ, પ્રથમ તેઓને અર્થ બંધ થાય છે, અને વળી તેને કવ્યાદિ નિરપક્ષ બતાવે છે આતે મા વાંઝણ જે ન્યાય થયે, પંડિતજી!અર્થ બેથ દ્રવ્યાદિ નિરપેક્ષ હાય જ નહીં (વળી અર્થ–બેધ કેઈપણ ધર્મને પ્રકાશક નથી, ત્યાં સુધી બંધ માત્ર છે એમ તેઓ જે કહે છે તે પિતાના સમગ્ર દ્રવ્ય બોધને દ્રવ્યાદિ નિરપેક્ષ અને અપ્રકાશક બતાવી અંધકાર રૂપ બતાવવા જેવું થઈ ગયું પંડિતજી! આ તમને કઈ રીતે ઈબ્દ છે)
અર્થ છે અને તે દ્રવ્યાદિનિરપેક્ષ અને અપ્રકાશક, પંડીતજી! એ અર્થ બેધ તે ગધેડાના શીંગડાના બોધ જે છે, માટે દુરાગ્રહ છોડી ને પંડીતજી શુદ્ધ વચારો એવી અમારી ખાસ ભલામણ છે. વળી તેઓ પિતાના નયજ્ઞાનને જણાવતાં લખે છે કે “અગ્નિના જ્ઞાન પછી અપેક્ષાથી ધર્મ વીશેષને અધ્યવસાય નય છે.” પંડીતજીના નયની આ પરિભાષા ન હોય !! ન હોય! નયની પરિભાષા આ રહો “દ્રવ્યાદિમાં પરસ્પર વિરૂદ્ધપણે રહેલા ધર્મોને અવિરૂદ્ધપણે જણાવે તે નય છે,” તમે તે દુનયની પરિ ભાષા કરી, આવા દુર્નયથી વસ્તુસ્વરૂપનું એક દેશે કે સર્વ દેશે થયેલું જ્ઞાન કેવળ મૃષા જ છે, યથાર્થ નથી,
