________________
७८
નય પ્રદીપ (૪) અનુપચરિત સ૬૦ ૧૦–ઉપાધિ રહિત ગુણ ગુણના ભેદનું કથન કરે તે. જેમકે--જીવના કેવળજ્ઞાનાદિ ગુણ
(૫) અશુદ્ધ સદ્દભૂત ૧૦:–અશુદ્ધ ગુણ-ગુણી, અશુદ્ધ દ્રવ્ય-પર્યાય, એના ભેદનું કથન કરે તે.
(૬) સ્વજાતિ અસદ્દભૂત વ્ય-જેમકે, પરમાણુ બહુપ્રદેશી એમ કહેવું છે.'
(૭) વિજાતિ અસ૬૦ વ્યવ--જેમકે –મતિજ્ઞાન મૂર્ત (રૂપી) છે,-રૂપી (મૂર્ત) દ્રવ્યજનિત હેવાથી.
ભેદ દાખવ્યો. માટે બંને ઔદયિક ભાવના છે, સદ્દભૂત; અને “મતિ આદિ ” સપાધિક હોવાથી, અર્થાત કર્મ જનિત હેવાથી ઔદયિક ભાવના ઘરના હોવાથી, મૂર્ત છે, એ મૂર્તાપણાને ઉપચાર છે એટલે ઉપચરિત.
૩. અહીં ગુણ-ગુણીને ભેદ દાખવ્યો છે, માટે સદભૂત વ્ય૦. પણ કેવલજ્ઞાનાદિ ગુણ કર્મોપાધિ રહિત છે, ક્ષાયક ભાવના ઘરના છે, શુદ્ધ અમૂર્ત છે, મૂર્તતાને ઉપચાર નથી, માટે અનુપચરિત.
૧. અહીં જુદા જુદા સ્વજાતીય પરમાણુના ભેદનું કથન કર્યું, માટે વ્ય, પણ તેમાં બહુપ્રદેશપણાનું ઉપચારથી કથન કર્યું, માટે અસદ્દભૂત વ્ય. જૂદા જૂદા પરમાણુઓને ભેદ દષ્ટિએ જોઈએ તે પ્રત્યેક પરમાણુ એકપ્રદેશ છે. તથાપિ સ્નિગ્ધ-રૂક્ષતા ગુણને લઈ તે પરમાણમાં બહુપ્રદેશી થવાની યોગ્યતા છે, એટલે ઉપચારથી તેને બહુપ્રદેશી કહ્યા,
