Page Text
________________
શ્વેતાંબર કે દિગંબર ?”
રાખવાનું જ નથી તો પછી તેનો ઉપયોગ જ ક્યાંથી થઈ શકે ? કે જેથી તૃણસ્પર્શ નામનો પરીષહ દિગંબરોની માન્યતાથી થાય. ખ્યાલ રાખવો જરૂરી છે કે સતુષ પણ વ્રીહિ ન પાકે એમ કહીને ઉપકરણનો નિષેધ કર્યો તો પછી અહીં તૃણનો ઢગલો કેમ બાધક નહીં થાય ? તૃષ અને તૃણના સ્પર્શમાં ગાઢ અગાઢનો ફરક માનીએ ત્યારે તો સંસર્ગમાત્ર બાધક નથી. પરંતુ ગાઢ સંસ્પર્શ વિશેષ જ બાધક છે, એમ માનવું પડશે. એટલે કે મૂચ્છ જ નહીં પણ સંસર્ગમાત્ર જ બાધક માનવો પડશે. વાસ્તવમાં તો જૈન ધર્મમાં દૃષ્ટાંતમાત્ર સાધક જ નથી.
(૧૫) જ્યારે સાધુઓએ વસ્ત્રાદિક રાખવાના જ નથી તો પછી વસ્ત્રાદિક વડે સત્કાર થાય ત્યારે પણ અભિમાન નહીં આવે એવો સત્કાર પરીષહ સહન કરવાની એમને અવકાશ જ નથી.
પાઠકો ! ખરું તાત્પર્ય એ છે કે શીતોષ્ણથી માંડી સત્કાર સુધીના પરીષહો શ્વેતાંબરોની માન્યતા પ્રમાણે જ યોગ્ય હોઈ શકે છે.
(૧૬) ઊપર જેટલા મુદ્દા દાખવવામાં આવ્યા છે તે બધાથી મોટો મુદ્દો “વફાફા નિને” આ સૂત્રમાં છે. કેમ કે આ સૂત્રમાં સ્પષ્ટ જણાવ્યું છે કે શ્રી જિનેશ્વર મહારાજ એટલે કે કેવળી મહારાજને અગ્યાર પરીષહ હોય છે. અર્થાત્ સુધા અને પિપાસા પરીષહ કેવળી મહારાજને પણ હોય છે. પરંતુ દિગંબરોના હિસાબે કેવળી મહારાજ આહારપાણી લેતા જ નથી તો પછી સુધા અને પિપાસાનો પરીષહ એમને કેવી રીતે હોઈ શકે ? જો એમ માની લેવામાં આવે કે ઉપચારમાત્રથી સુધા અને પિપાસાનો પરીષહ કહ્યો છે તો સ્વરૂપનિરૂપણની જગ્યાએ ઉપચારને કોણ કહેશે ? અને કેવળી મહારાજમાં સુધા પિપાસા પરીષહનો ઉપચાર કરવાની જરૂરત જ શા માટે ? તમારા મતે જ એક બાજુ તો આહારાદિને દોષરૂપ માનીને કેવલજ્ઞાન પછી આહારાદિકનો અભાવ બતાવવો છે અને બીજી બાજુ ઉપચારથી આહારાદિક સંભવથી જ થનારા સુધા-પરીષહાદિક બતાવવામાં આવે છે. શું આ પારસ્પરિક વિરોધ નથી. જરા એ વિષે વિચારો ! કેવળી મહારાજમાં ઉપચાર વડે કોઈ ગુણનો આરોપ કરીને સ્તુતિ પણ કરે, પરંતુ દિગંબરોના હિસાબે આહારાદિ જેવા મહાદોષનો ઉપચાર કરવાથી તો વાસ્તવમાં કેવલી મહારાજની નિદા જ થશે. એટલે આ દિગંબર લોકો આહારાદિકને દોષ માનીને કેવલી-મહારાજના નિંદક જ બને છે કેટલાક એમ પણ કહે છે કે અહીં “T - ૩ - " આવો સમાસ કરીને એકથી અધિક એવા દસ નહીં, એવી રીતે અર્થ કરવો અર્થાત્
| SR No. | 022505 |
| Book Title | Tattvartha Sutrana Karta Kon Shwetambar Ke Digambar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Anandsgarsuri, Akshaychandrasagar |
| Publisher | Agamoddharak Pratishthan |
| Publication Year | |
| Total Pages | 114 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 11 MB |