________________
તત્વાર્થસૂત્રના કર્તા કોણ? - જ શબ્દ પ્રયોગ કર્યો છે.
જુઓ, ‘ત્ર અવતા' વગેરે અભેદ દર્શક સ્થળો, જે જોવાથી આપ વાંચકોને સંપૂર્ણ નિર્ણય થઈ જશે કે આ ભાષ્ય સૂત્રકાર મહારાજે જ કરેલ છે. . (ક) ભાષ્ય (કલકત્તાનું પુસ્તક) પૃષ્ઠ ૩૯ “૩ાં વિતા' નીવાવનિ તસ્વનિ' એટલે કે જીવાદિ તત્ત્વો આપશ્રીએ સૂત્ર ૪માં દર્શાવ્યાં છે. જો ભાષ્યકાર મહારાજ અને સૂત્રકાર મહારાજ જુદા હોત તો અહીં ‘૩જસ્ત મહેતા' એવો પ્રયોગ
ન હોત. || (ખ) પૃષ્ઠ ૪૫માં “૩ાં વિતા પંઝિયાતિ’ આપે ઇંદ્રિયો પાંચ છે એમ કહ્યું છે. આ સૂત્ર-અધ્યાય ૨, સૂત્ર ૧૫માં
(ગ) પૃષ્ઠ ૪૫માં જ “૩d Hવતા પૃથવ્યધ્વનસ્પતિતેનીવયવો દ્વિયિન્ચિ નવનીનિયા' (ા. ર-પૂ.93, 9૪) અને ક્રિયાજિ’ (૩. રજૂ. ૧) તિ’ એનો વિચાર કરતાં સ્પષ્ટ થઈ જશે કે ભાષ્ય સૂત્રકારે જ કર્યું છે અને “gfથવ્યળનસ્પત્યક્તિ નો ક્રમ જ સ્થાવર અને ત્રસની બાબતમાં સ્વીકાર્યો છે.
(ઘ) પૃષ્ઠ ૪૬ “૩ાત પવતિ દ્વિવિઘાનીવાર સમના મનતિ (૩.૨, સૂ 99.) | () પૃષ્ઠ ૬૬ ૩rd પરંતા નારા રૂતિ ર્તિ પ્રતિત્ય સચિવો માવ:” (૩. ૨, સૂ ૬ તિરુપાય.) | (ચ) પૃષ્ઠ ૭૭ “સતંત્રતા તો હાથTોડવાદ (પૂ-9 ૨)” ‘તનત્તરપૂર્ણ છત્યાં તો કાન્તાિિત (૧ ૦-)'આ સ્થળે વધુ વિચાર તો એ કરવાનો છે કે ત્રીજા અધ્યાયમાં ભાષ્યકાર “૩માં અવતા' એમ કહે છે અને તે સૂત્રો તો ઘણાં આગળ આવવાના છે એ વાતને વિચારવાથી નિર્ણય થઈ જશે કે આ “ડક અવતા' પ્રયોગ ભાષ્યની અપેક્ષાએ નથી, પરંતુ પૂર્વેના સૂત્રની રચના જાતે જ કરી છે. તેની અપેક્ષાએ જ છે.
(छ) पृष्ठ ८६ “उत्कं भवता मानुषस्य स्वभावमार्दवार्जवत्वं च' (અત્પામપસ્જિદë પાવર્તવાર્નિવં માનુષ -૩. ૬ જૂ. ૭ ૮)
(ज) पृष्ठ ९२ 'उत्कं भवता भवप्रत्ययोऽवधि रकदेचानामिति' (भवप्रत्ययों नारकदेवानां ( अ १ सू २२) तथौदयिकेषु भावेषु देवगतिरिति (२-६ गतिकषायेत्यादि) केवलिश्रुतसंघधर्मदेवावर्णवादो
