________________
( ૧૨૩)
ક્ષર ( ન્યૂન ) ચાદ પૂર્વધરપણું અને સપૂર્ણ (અભિન્નાક્ષર) પૂર્વધરપણું” વગેરે પણ ઋદ્ધિએ જાણવી.
તે વાર પછી નિ:સ્પૃહ હોવાથી તે ઋદ્ધિઓમાં આક્તિ રહિત અને માહનીય કર્મના ક્ષષક પરિણામમાં સ્થિત રહેલા એવા તે જીવનું અઠ્ઠાવીશ પ્રકારવાળું માહનીય ક્રમે સવ થા નાશ પામે છે. તે વાર પછી છાસ્થ વીતરાગપણું પ્રાપ્ત થયેલા તે જીવના અંતમુહૂતવડે જ્ઞાનાવરણ, દર્શનાવરણ અને અંતરાય ક સમકાળે સર્વથા નારા પામે છે. તે પછી સંસારના બીજ ( ઉત્પત્તિ ) રૂપી અધનથી સર્વથા મુક્ત, ફળરૂપ બધનથી મેાક્ષની અભિલાષાવાળા, યથાખ્યાત ચારિત્રવાળા, જિન, કેવળી, સર્વજ્ઞ, સર્વદર્શી, શુદ્ધ, બુદ્ધ, કૃતકૃત્ય, સ્નાતક થાય છે. તે વાર પછી વેદનીય, નામ, ગાત્ર અને આયુષ્ય કર્મના ક્ષય થકી લખધનથી રહિત, પૂર્વે ગ્રહણ કરેલ ઈંધનને માળી નાંખ્યા છે જેણે અને ( નવા ) ઇંધનરૂપ ઉપાદાનકારણ રહિત એવા અગ્નિની પેઠે પૂર્વ ઉપાર્જન કદંલ ભવનો નાશ થવાથી અને હેતુના અભાવથી હવે પછી. ( નવા) જન્માની ઉત્પત્તિ નહિ હાવાથી શાંત, સંસાર સુખથી વિલક્ષણ, આત્યંતિક ( અનત ), એકાંતિક, ઉર્ષમારહિત, નિતિરાય ( શ્રેષ્ઠ ), નિત્ય એવા નિવાણ ( મેક્ષ ) સુખને પામે છે.
एवं तत्परिज्ञाना - द्विरक्तस्यात्मनो भृशम् ; વૃક્; निरास्रवत्वाच्छिन्नायां, नवायां कर्मसन्ततौ. पूर्वार्जितं क्षपयतो, यथोक्तैः क्षयहेतुभिः ; संसारबीजं कात्स्न्र्त्स्न्येन, मोहनीयं महीयते. ततोऽन्तरायज्ञानघ्न- दर्शनघ्नान्यनन्तरम् ; महीयन्तेऽस्य युगपत्,
त्रीणि कर्माण्यशेषतः
11 2 11
॥ ૨ ॥
॥ ૨ ॥
