________________
સૂત્ર-૭
શ્રી તત્ત્વાર્થાધિગમસૂત્ર અધ્યાય-૧૦ “યશોભદ્રસ્થ” ઈત્યાદિ પાઠ અશુદ્ધ જણાય છે તેથી અહીં તેનો માત્ર ભાવાર્થ જણાવવામાં આવે છે.
ટીકાકારની પ્રશસ્તિ આચાર્ય શ્રી હરિભદ્રસૂરિજીએ પ્રથમના સાડા પાંચ અધ્યાયોની (છઠ્ઠા અધ્યાયના ૨૩મા સૂત્રમાં વિનયસંપન્નતા પદ સુધી) ટીકા કરી. ત્યારબાદ છઠ્ઠા અધ્યાય સુધી આચાર્યશ્રી યશોભદ્રસૂરિજીએ ટીકા કરી છે. પૂજ્યગન્ધહસ્તિ શ્રી સિદ્ધસેનગણિ વડે તત્ત્વાર્થની નવી ટીકા કરાઇ. [આ ટીકા નવા વાદસ્થાનોથી કઠિન છે અને ઘણી મોટી છે. બાકીની (આચાર્ય યશોભદ્રસૂરિજીએ છઠ્ઠા અધ્યાય સુધીની ટીકા કરી. ત્યાર પછીની(૦૭માં અધ્યાયથી બાકી રહેલી ટીકા)] પોતાના બોધ માટે મેં(=આચાર્ય યશોભદ્રસૂરિજીના શિષ્ય) સિદ્ધસેનગણિની ટીકામાંથી ઉદ્ધત કરી છે.
ગ્રંથકારની પ્રશસ્તિ હવે વાચક (પૂર્વધર) પોતાના આચાર્યના બંને પ્રકારના વંશને જણાવે છે. તેમાં દીક્ષા આપનારના વંશનો આ અર્થ છે
શિવશ્રી નામના વાચક સંગ્રહકારના દાદાગુરુ છે. તેમના શિષ્ય ઘોષનંદિ નામના ક્ષમાશ્રમણ છે. આ સંગ્રહકાર (ઉમાસ્વાતિ મહારાજા) તેમના (ઘોષનંદિક્ષમાશ્રમણના) શિષ્ય છે.
હવે વાચનાચાર્યનો વંશ આ છે- મુંડપાદ નામના મહાવાચક ક્ષમાશ્રમણ આ સંગ્રહકારના દાદાગુરુ છે. તેમના શિષ્ય મૂળ નામના વાચક છે. આ સંગ્રહકાર તેમના શિષ્ય છે.
હવે પોતાના જન્મવંશના સ્થાનને કહે છે- ન્યઝોધિકા નામનું ગામ છે. ત્યાં જન્મેલા અને જેનું કુસુમપુર બીજું નામ છે એવા પાટલીપુત્રમાં વિહાર કરતા કૌભીષણ ગોત્રવાળા સ્વાતિ નામના પિતાના પુત્ર, વાત્સસૂત ગોત્રવાળી ઉમા નામની માતાના પુત્ર એવા ઉચ્ચનાગર શાખાવાળા શ્રી ઉમાસ્વામિ વાચક વડે સંપ્રદાયનો વિચ્છેદ ન થાય એ માટે સદ્દગુરુની પરંપરાથી આવેલા, અદ્વચનનું સમ્યગુ અવધારણ કરીને શારીરિક અને
