________________
શ્રી તત્ત્વાર્થાધિગમસૂત્ર અધ્યાય-૬
સૂત્ર-૧૨
અંતરાય– શ્રવણ વગેરેમાં વિઘ્ન કરવો.
આસાદના— અવિધિ-આદિથી ગ્રહણ કરવું વગેરે દ્વારા આસાદના કરવી=જ્ઞાનનો અનાદર કરવો.
૫૫
ઉપઘાત– મતિમોહથી આહાર વગેરે નહિ આપીને ઉપઘાત(=જ્ઞાનનો નાશ) કરવો તથા પ્રાણાતિપાત વગેરે જ્ઞાનાવરણકર્મના આસ્રવો છે. કારણ કે દ્વીન્દ્રિય વગેરે જીવોને પણ જ્ઞાન હોય છે. દ્વીન્દ્રિયાદિના નાશથી જ્ઞાનનો નાશ થવાની આપત્તિ આવે છે. આસ્રવ શબ્દના ભાવાર્થને કહે છે- (“åર્દિ” ત્યાવિ) આ કારણોથી પુદ્ગલરૂપ જ્ઞાનાવરણકર્મ બંધાય છે તેથી આ આસ્રવો છે.
‘વમેવ' જ્ઞત્યાદ્રિ, વમેવ(=એ જ પ્રમાણે) એવા પ્રયોગથી ભલામણને કહે છે. પ્રદોષ વગેરે જેવી રીતે જ્ઞાનાવરણના આસ્રવો છે તેવી રીતે ચક્ષુદર્શનાવરણ વગેરે દર્શનના પણ આસ્રવો છે. ફક્ત આટલું વિશેષ કહેવું– દર્શન—તત્ત્વરૂપ જીવાદિ પદાર્થોની શ્રદ્ધા.
દર્શની=વિશિષ્ટ આચાર્યો.
દર્શન સાધનો=સમ્મતિતર્ક વગેરે પુસ્તકો. (૬-૧૧) टीकावतरणिका - असद्वेद्यस्याश्रवानाहટીકાવતરણિકાર્થ અસાતાવેદનીયના આસવોને કહે છે– અસાતાવેદનીય કર્મના આશ્રવો— ૩:ઇ-શો-તાપા-ડડન-વધ-વેિવનાન્યાત્મ
परोभयस्थान्यसद्वेद्यस्य ॥६- १२॥
સૂત્રાર્થ દુઃખ, શોક, તાપ, આક્રંદન, વધ અને પરિદેવન (૧) સ્વયં અનુભવે (૨) અન્યને કરાવે કે (૩) સ્વયં અનુભવે અને અન્યને પણ કરાવે એમ ત્રણ રીતે અસદ્વેદ્યકર્મના આસવો છે. (૬-૧૨)
भाष्यं दुःखं शोकस्ताप आक्रन्दनं वधः परिदेवनमित्यात्मसंस्थानि परस्य क्रियमाणान्युभयोश्च क्रियमाणान्यसद्वेद्यस्यास्रवा भवन्तीति ॥६- १२ ॥
